Compound of ἀστήρ (astḗr, “star”) + -ισμός (-ismós, abstract noun suffix).
ἀστερισμός • (asterismós) m (genitive ἀστερισμοῦ); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἀστερισμός ho asterismós |
τὼ ἀστερισμώ tṑ asterismṓ |
οἱ ἀστερισμοί hoi asterismoí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἀστερισμοῦ toû asterismoû |
τοῖν ἀστερισμοῖν toîn asterismoîn |
τῶν ἀστερισμῶν tôn asterismôn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἀστερισμῷ tôi asterismôi |
τοῖν ἀστερισμοῖν toîn asterismoîn |
τοῖς ἀστερισμοῖς toîs asterismoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν ἀστερισμόν tòn asterismón |
τὼ ἀστερισμώ tṑ asterismṓ |
τοὺς ἀστερισμούς toùs asterismoús | ||||||||||
| Vocative | ἀστερισμέ asterismé |
ἀστερισμώ asterismṓ |
ἀστερισμοί asterismoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||