ἀφεστηκώς • (aphestēkṓs) m (feminine ἀφεστηκυῖᾰ, neuter ἀφεστηκός); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀφεστηκώς aphestēkṓs |
ἀφεστηκυῖᾰ aphestēkuîa |
ἀφεστηκός aphestēkós |
ἀφεστηκότε aphestēkóte |
ἀφεστηκυίᾱ aphestēkuíā |
ἀφεστηκότε aphestēkóte |
ἀφεστηκότες aphestēkótes |
ἀφεστηκυῖαι aphestēkuîai |
ἀφεστηκότᾰ aphestēkóta | |||||
Genitive | ἀφεστηκότος aphestēkótos |
ἀφεστηκυίᾱς aphestēkuíās |
ἀφεστηκότος aphestēkótos |
ἀφεστηκότοιν aphestēkótoin |
ἀφεστηκυίαιν aphestēkuíain |
ἀφεστηκότοιν aphestēkótoin |
ἀφεστηκότων aphestēkótōn |
ἀφεστηκυιῶν aphestēkuiôn |
ἀφεστηκότων aphestēkótōn | |||||
Dative | ἀφεστηκότῐ aphestēkóti |
ἀφεστηκυίᾳ aphestēkuíāi |
ἀφεστηκότῐ aphestēkóti |
ἀφεστηκότοιν aphestēkótoin |
ἀφεστηκυίαιν aphestēkuíain |
ἀφεστηκότοιν aphestēkótoin |
ἀφεστηκόσῐ / ἀφεστηκόσῐν aphestēkósi(n) |
ἀφεστηκυίαις aphestēkuíais |
ἀφεστηκόσῐ / ἀφεστηκόσῐν aphestēkósi(n) | |||||
Accusative | ἀφεστηκότᾰ aphestēkóta |
ἀφεστηκυῖᾰν aphestēkuîan |
ἀφεστηκός aphestēkós |
ἀφεστηκότε aphestēkóte |
ἀφεστηκυίᾱ aphestēkuíā |
ἀφεστηκότε aphestēkóte |
ἀφεστηκότᾰς aphestēkótas |
ἀφεστηκυίᾱς aphestēkuíās |
ἀφεστηκότᾰ aphestēkóta | |||||
Vocative | ἀφεστηκώς aphestēkṓs |
ἀφεστηκυῖᾰ aphestēkuîa |
ἀφεστηκός aphestēkós |
ἀφεστηκότε aphestēkóte |
ἀφεστηκυίᾱ aphestēkuíā |
ἀφεστηκότε aphestēkóte |
ἀφεστηκότες aphestēkótes |
ἀφεστηκυῖαι aphestēkuîai |
ἀφεστηκότᾰ aphestēkóta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀφεστηκότως aphestēkótōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|