ἀφιστάμενος • (aphistámenos) m (feminine ἀφιστᾰμένη, neuter ἀφιστάμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἀφιστᾰ́μενος aphistámenos |
ἀφιστᾰμένη aphistaménē |
ἀφιστᾰ́μενον aphistámenon |
ἀφιστᾰμένω aphistaménō |
ἀφιστᾰμένᾱ aphistaménā |
ἀφιστᾰμένω aphistaménō |
ἀφιστᾰ́μενοι aphistámenoi |
ἀφιστᾰ́μεναι aphistámenai |
ἀφιστᾰ́μενᾰ aphistámena | |||||
Genitive | ἀφιστᾰμένου aphistaménou |
ἀφιστᾰμένης aphistaménēs |
ἀφιστᾰμένου aphistaménou |
ἀφιστᾰμένοιν aphistaménoin |
ἀφιστᾰμέναιν aphistaménain |
ἀφιστᾰμένοιν aphistaménoin |
ἀφιστᾰμένων aphistaménōn |
ἀφιστᾰμένων aphistaménōn |
ἀφιστᾰμένων aphistaménōn | |||||
Dative | ἀφιστᾰμένῳ aphistaménōi |
ἀφιστᾰμένῃ aphistaménēi |
ἀφιστᾰμένῳ aphistaménōi |
ἀφιστᾰμένοιν aphistaménoin |
ἀφιστᾰμέναιν aphistaménain |
ἀφιστᾰμένοιν aphistaménoin |
ἀφιστᾰμένοις aphistaménois |
ἀφιστᾰμέναις aphistaménais |
ἀφιστᾰμένοις aphistaménois | |||||
Accusative | ἀφιστᾰ́μενον aphistámenon |
ἀφιστᾰμένην aphistaménēn |
ἀφιστᾰ́μενον aphistámenon |
ἀφιστᾰμένω aphistaménō |
ἀφιστᾰμένᾱ aphistaménā |
ἀφιστᾰμένω aphistaménō |
ἀφιστᾰμένους aphistaménous |
ἀφιστᾰμένᾱς aphistaménās |
ἀφιστᾰ́μενᾰ aphistámena | |||||
Vocative | ἀφιστᾰ́μενε aphistámene |
ἀφιστᾰμένη aphistaménē |
ἀφιστᾰ́μενον aphistámenon |
ἀφιστᾰμένω aphistaménō |
ἀφιστᾰμένᾱ aphistaménā |
ἀφιστᾰμένω aphistaménō |
ἀφιστᾰ́μενοι aphistámenoi |
ἀφιστᾰ́μεναι aphistámenai |
ἀφιστᾰ́μενᾰ aphistámena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἀφιστᾰμένως aphistaménōs |
ἀφιστᾰμενώτερος aphistamenṓteros |
ἀφιστᾰμενώτᾰτος aphistamenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|