From ἀφορίζω (aphorízō, “to mark off, separate”) + -μός (-mós).
ᾰ̓φορῐσμός • (aphorismós) m (genitive ᾰ̓φορῐσμοῦ); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ᾰ̓φορῐσμός ho aphorismós |
τὼ ᾰ̓φορῐσμώ tṑ aphorismṓ |
οἱ ᾰ̓φορῐσμοί hoi aphorismoí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ᾰ̓φορῐσμοῦ toû aphorismoû |
τοῖν ᾰ̓φορῐσμοῖν toîn aphorismoîn |
τῶν ᾰ̓φορῐσμῶν tôn aphorismôn | ||||||||||
| Dative | τῷ ᾰ̓φορῐσμῷ tôi aphorismôi |
τοῖν ᾰ̓φορῐσμοῖν toîn aphorismoîn |
τοῖς ᾰ̓φορῐσμοῖς toîs aphorismoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν ᾰ̓φορῐσμόν tòn aphorismón |
τὼ ᾰ̓φορῐσμώ tṑ aphorismṓ |
τοὺς ᾰ̓φορῐσμούς toùs aphorismoús | ||||||||||
| Vocative | ᾰ̓φορῐσμέ aphorismé |
ᾰ̓φορῐσμώ aphorismṓ |
ᾰ̓φορῐσμοί aphorismoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||