ἁγιάζων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ha.ɡi.áz.dɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)a.ɡiˈa.zon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ʝiˈa.zon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ʝiˈa.zon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ʝiˈa.zon/

Participle

ἁγῐάζων • (hagiázōn) m (feminine ἁγῐάζουσᾰ, neuter ἁγῐάζον); first/third declension

present active participle of ἁγιάζω (hagiázō)

Inflection

First and third declension of ἁγῐάζων; ἁγῐάζουσᾰ; ἁγῐάζον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἁγῐάζων hagiázōn	ἁγῐάζουσᾰ hagiázousa	ἁγῐάζον hagiázon	ἁγῐάζοντε hagiázonte	ἁγῐαζούσᾱ hagiazoúsā	ἁγῐάζοντε hagiázonte	ἁγῐάζοντες hagiázontes	ἁγῐάζουσαι hagiázousai	ἁγῐάζοντᾰ hagiázonta
Genitive	ἁγῐάζοντος hagiázontos	ἁγῐαζούσης hagiazoúsēs	ἁγῐάζοντος hagiázontos	ἁγῐαζόντοιν hagiazóntoin	ἁγῐαζούσαιν hagiazoúsain	ἁγῐαζόντοιν hagiazóntoin	ἁγῐαζόντων hagiazóntōn	ἁγῐαζουσῶν hagiazousôn	ἁγῐαζόντων hagiazóntōn
Dative	ἁγῐάζοντῐ hagiázonti	ἁγῐαζούσῃ hagiazoúsēi	ἁγῐάζοντῐ hagiázonti	ἁγῐαζόντοιν hagiazóntoin	ἁγῐαζούσαιν hagiazoúsain	ἁγῐαζόντοιν hagiazóntoin	ἁγῐάζουσῐ / ἁγῐάζουσῐν hagiázousi(n)	ἁγῐαζούσαις hagiazoúsais	ἁγῐάζουσῐ / ἁγῐάζουσῐν hagiázousi(n)
Accusative	ἁγῐάζοντᾰ hagiázonta	ἁγῐάζουσᾰν hagiázousan	ἁγῐάζον hagiázon	ἁγῐάζοντε hagiázonte	ἁγῐαζούσᾱ hagiazoúsā	ἁγῐάζοντε hagiázonte	ἁγῐάζοντᾰς hagiázontas	ἁγῐαζούσᾱς hagiazoúsās	ἁγῐάζοντᾰ hagiázonta
Vocative	ἁγῐάζων hagiázōn	ἁγῐάζουσᾰ hagiázousa	ἁγῐάζον hagiázon	ἁγῐάζοντε hagiázonte	ἁγῐαζούσᾱ hagiazoúsā	ἁγῐάζοντε hagiázonte	ἁγῐάζοντες hagiázontes	ἁγῐάζουσαι hagiázousai	ἁγῐάζοντᾰ hagiázonta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἁγῐαζόντως hagiazóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ἁγιάζων

Contents

Ancient Greek

Pronunciation

Participle

Inflection

Wikious

Boobota

Sagapedia