ἄγων • (ágōn) m (feminine ἄγουσᾰ, neuter ἄγον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ᾰ̓́γων ágōn |
ᾰ̓́γουσᾰ ágousa |
ᾰ̓́γον ágon |
ᾰ̓́γοντε ágonte |
ᾰ̓γούσᾱ agoúsā |
ᾰ̓́γοντε ágonte |
ᾰ̓́γοντες ágontes |
ᾰ̓́γουσαι ágousai |
ᾰ̓́γοντᾰ ágonta | |||||
Genitive | ᾰ̓́γοντος ágontos |
ᾰ̓γούσης agoúsēs |
ᾰ̓́γοντος ágontos |
ᾰ̓γόντοιν agóntoin |
ᾰ̓γούσαιν agoúsain |
ᾰ̓γόντοιν agóntoin |
ᾰ̓γόντων agóntōn |
ᾰ̓γουσῶν agousôn |
ᾰ̓γόντων agóntōn | |||||
Dative | ᾰ̓́γοντῐ ágonti |
ᾰ̓γούσῃ agoúsēi |
ᾰ̓́γοντῐ ágonti |
ᾰ̓γόντοιν agóntoin |
ᾰ̓γούσαιν agoúsain |
ᾰ̓γόντοιν agóntoin |
ᾰ̓́γουσῐ / ᾰ̓́γουσῐν ágousi(n) |
ᾰ̓γούσαις agoúsais |
ᾰ̓́γουσῐ / ᾰ̓́γουσῐν ágousi(n) | |||||
Accusative | ᾰ̓́γοντᾰ ágonta |
ᾰ̓́γουσᾰν ágousan |
ᾰ̓́γον ágon |
ᾰ̓́γοντε ágonte |
ᾰ̓γούσᾱ agoúsā |
ᾰ̓́γοντε ágonte |
ᾰ̓́γοντᾰς ágontas |
ᾰ̓γούσᾱς agoúsās |
ᾰ̓́γοντᾰ ágonta | |||||
Vocative | ᾰ̓́γων ágōn |
ᾰ̓́γουσᾰ ágousa |
ᾰ̓́γον ágon |
ᾰ̓́γοντε ágonte |
ᾰ̓γούσᾱ agoúsā |
ᾰ̓́γοντε ágonte |
ᾰ̓́γοντες ágontes |
ᾰ̓́γουσαι ágousai |
ᾰ̓́γοντᾰ ágonta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ᾰ̓γόντως agóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|