ἄεθλον • (áethlon) n (genitive ἀέθλου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ᾰ̓́εθλον áethlon |
ᾰ̓έθλω aéthlō |
ᾰ̓́εθλᾰ áethla | ||||||||||
Genitive | ᾰ̓έθλου / ᾰ̓εθλοῖο / ᾰ̓έθλοιο / ᾰ̓εθλόο / ᾰ̓έθλοο aéthlou / aethloîo / aéthloio / aethlóo / aéthloo |
ᾰ̓έθλοιῐν aéthloiin |
ᾰ̓έθλων aéthlōn | ||||||||||
Dative | ᾰ̓έθλῳ aéthlōi |
ᾰ̓έθλοιῐν aéthloiin |
ᾰ̓έθλοισῐ / ᾰ̓έθλοισῐν / ᾰ̓έθλοις aéthloisi(n) / aéthlois | ||||||||||
Accusative | ᾰ̓́εθλον áethlon |
ᾰ̓έθλω aéthlō |
ᾰ̓́εθλᾰ áethla | ||||||||||
Vocative | ᾰ̓́εθλον áethlon |
ᾰ̓έθλω aéthlō |
ᾰ̓́εθλᾰ áethla | ||||||||||
Notes: |
|
ἄεθλον • (áethlon)