From ἀκούω (akoúō, “to hear”) + -σις (-sis, nominal suffix).
ἄκουσῐς • (ákousĭs) f (genitive ἀ̆κούσεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ᾰ̓́κουσῐς hē ắkousĭs |
τὼ ᾰ̓κούσει tṑ ăkoúsei |
αἱ ᾰ̓κούσεις hai ăkoúseis | ||||||||||
Genitive | τῆς ᾰ̓κούσεως tês ăkoúseōs |
τοῖν ᾰ̓κουσέοιν toîn ăkouséoin |
τῶν ᾰ̓κούσεων tôn ăkoúseōn | ||||||||||
Dative | τῇ ᾰ̓κούσει têi ăkoúsei |
τοῖν ᾰ̓κουσέοιν toîn ăkouséoin |
ταῖς ᾰ̓κούσεσῐ / ᾰ̓κούσεσῐν taîs ăkoúsesĭ(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν ᾰ̓́κουσῐν tḕn ắkousĭn |
τὼ ᾰ̓κούσει tṑ ăkoúsei |
τᾱ̀ς ᾰ̓κούσεις tā̀s ăkoúseis | ||||||||||
Vocative | ᾰ̓́κουσῐ ắkousĭ |
ᾰ̓κούσει ăkoúsei |
ᾰ̓κούσεις ăkoúseis | ||||||||||
Notes: |
|