Unknown. Probably a loanword or an expansion of λείβω (leíbō).
ᾰ̓́λεισον • (áleison) n (genitive ᾰ̓λείσου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ᾰ̓́λεισον tò áleison |
τὼ ᾰ̓λείσω tṑ aleísō |
τᾰ̀ ᾰ̓́λεισᾰ tà áleisa | ||||||||||
Genitive | τοῦ ᾰ̓λείσου toû aleísou |
τοῖν ᾰ̓λείσοιν toîn aleísoin |
τῶν ᾰ̓λείσων tôn aleísōn | ||||||||||
Dative | τῷ ᾰ̓λείσῳ tôi aleísōi |
τοῖν ᾰ̓λείσοιν toîn aleísoin |
τοῖς ᾰ̓λείσοις toîs aleísois | ||||||||||
Accusative | τὸ ᾰ̓́λεισον tò áleison |
τὼ ᾰ̓λείσω tṑ aleísō |
τᾰ̀ ᾰ̓́λεισᾰ tà áleisa | ||||||||||
Vocative | ᾰ̓́λεισον áleison |
ᾰ̓λείσω aleísō |
ᾰ̓́λεισᾰ áleisa | ||||||||||
Notes: |
|