From ἀπο- (apo-, “away from”) + οἶκος (oîkos, “home”).
ᾰ̓́ποικος • (ápoikos) m or f (neuter ᾰ̓́ποικον); second declension (rare)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ᾰ̓́ποικος ápoikos |
ᾰ̓́ποικον ápoikon |
ᾰ̓ποίκω apoíkō |
ᾰ̓ποίκω apoíkō |
ᾰ̓́ποικοι ápoikoi |
ᾰ̓́ποικᾰ ápoika | ||||||||
Genitive | ᾰ̓ποίκου apoíkou |
ᾰ̓ποίκου apoíkou |
ᾰ̓ποίκοιν apoíkoin |
ᾰ̓ποίκοιν apoíkoin |
ᾰ̓ποίκων apoíkōn |
ᾰ̓ποίκων apoíkōn | ||||||||
Dative | ᾰ̓ποίκῳ apoíkōi |
ᾰ̓ποίκῳ apoíkōi |
ᾰ̓ποίκοιν apoíkoin |
ᾰ̓ποίκοιν apoíkoin |
ᾰ̓ποίκοις apoíkois |
ᾰ̓ποίκοις apoíkois | ||||||||
Accusative | ᾰ̓́ποικον ápoikon |
ᾰ̓́ποικον ápoikon |
ᾰ̓ποίκω apoíkō |
ᾰ̓ποίκω apoíkō |
ᾰ̓ποίκους apoíkous |
ᾰ̓́ποικᾰ ápoika | ||||||||
Vocative | ᾰ̓́ποικε ápoike |
ᾰ̓́ποικον ápoikon |
ᾰ̓ποίκω apoíkō |
ᾰ̓ποίκω apoíkō |
ᾰ̓́ποικοι ápoikoi |
ᾰ̓́ποικᾰ ápoika | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ᾰ̓ποίκως apoíkōs |
ᾰ̓ποικότερος apoikóteros |
ᾰ̓ποικότᾰτος apoikótatos | ||||||||||||
Notes: |
|
ᾰ̓́ποικος • (ápoikos) m (genitive ᾰ̓ποίκου); second declension (Attic, Ionic)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ ᾰ̓́ποικος ho ápoikos |
τὼ ᾰ̓ποίκω tṑ apoíkō |
οἱ ᾰ̓́ποικοι hoi ápoikoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ ᾰ̓ποίκου toû apoíkou |
τοῖν ᾰ̓ποίκοιν toîn apoíkoin |
τῶν ᾰ̓ποίκων tôn apoíkōn | ||||||||||
Dative | τῷ ᾰ̓ποίκῳ tôi apoíkōi |
τοῖν ᾰ̓ποίκοιν toîn apoíkoin |
τοῖς ᾰ̓ποίκοις toîs apoíkois | ||||||||||
Accusative | τὸν ᾰ̓́ποικον tòn ápoikon |
τὼ ᾰ̓ποίκω tṑ apoíkō |
τοὺς ᾰ̓ποίκους toùs apoíkous | ||||||||||
Vocative | ᾰ̓́ποικε ápoike |
ᾰ̓ποίκω apoíkō |
ᾰ̓́ποικοι ápoikoi | ||||||||||
Notes: |
|