From ἁρπάζω (harpázō, “I plunder”) and the suffix -μα (-ma).
ἅρπαγμᾰ • (hárpagma) n (genitive ἅρπαγμᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ἅρπαγμᾰ tò hárpagma |
τὼ ἁρπάγμᾰτε tṑ harpágmate |
τᾰ̀ ἁρπάγμᾰτᾰ tà harpágmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ ἁρπάγμᾰτος toû harpágmatos |
τοῖν ἁρπαγμᾰ́τοιν toîn harpagmátoin |
τῶν ἁρπαγμᾰ́των tôn harpagmátōn | ||||||||||
Dative | τῷ ἁρπάγμᾰτῐ tôi harpágmati |
τοῖν ἁρπαγμᾰ́τοιν toîn harpagmátoin |
τοῖς ἁρπάγμᾰσῐ / ἁρπάγμᾰσῐν toîs harpágmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ ἅρπαγμᾰ tò hárpagma |
τὼ ἁρπάγμᾰτε tṑ harpágmate |
τᾰ̀ ἁρπάγμᾰτᾰ tà harpágmata | ||||||||||
Vocative | ἅρπαγμᾰ hárpagma |
ἁρπάγμᾰτε harpágmate |
ἁρπάγμᾰτᾰ harpágmata | ||||||||||
Notes: |
|