From ἔβενος (ébenos, “ebony”) + -ινος (-inos).
ἐβένῐνος • (ebéninos) m (feminine ἐβενίνη, neuter ἐβένῐνον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἐβένῐνος ebéninos |
ἐβενῐ́νη ebenínē |
ἐβένῐνον ebéninon |
ἐβενῐ́νω ebenínō |
ἐβενῐ́νᾱ ebenínā |
ἐβενῐ́νω ebenínō |
ἐβένῐνοι ebéninoi |
ἐβένῐναι ebéninai |
ἐβένῐνᾰ ebénina | |||||
Genitive | ἐβενῐ́νου ebenínou |
ἐβενῐ́νης ebenínēs |
ἐβενῐ́νου ebenínou |
ἐβενῐ́νοιν ebenínoin |
ἐβενῐ́ναιν ebenínain |
ἐβενῐ́νοιν ebenínoin |
ἐβενῐ́νων ebenínōn |
ἐβενῐ́νων ebenínōn |
ἐβενῐ́νων ebenínōn | |||||
Dative | ἐβενῐ́νῳ ebenínōi |
ἐβενῐ́νῃ ebenínēi |
ἐβενῐ́νῳ ebenínōi |
ἐβενῐ́νοιν ebenínoin |
ἐβενῐ́ναιν ebenínain |
ἐβενῐ́νοιν ebenínoin |
ἐβενῐ́νοις ebenínois |
ἐβενῐ́ναις ebenínais |
ἐβενῐ́νοις ebenínois | |||||
Accusative | ἐβένῐνον ebéninon |
ἐβενῐ́νην ebenínēn |
ἐβένῐνον ebéninon |
ἐβενῐ́νω ebenínō |
ἐβενῐ́νᾱ ebenínā |
ἐβενῐ́νω ebenínō |
ἐβενῐ́νους ebenínous |
ἐβενῐ́νᾱς ebenínās |
ἐβένῐνᾰ ebénina | |||||
Vocative | ἐβένῐνε ebénine |
ἐβενῐ́νη ebenínē |
ἐβένῐνον ebéninon |
ἐβενῐ́νω ebenínō |
ἐβενῐ́νᾱ ebenínā |
ἐβενῐ́νω ebenínō |
ἐβένῐνοι ebéninoi |
ἐβένῐναι ebéninai |
ἐβένῐνᾰ ebénina | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἐβενῐ́νως ebenínōs |
ἐβενῐνώτερος ebeninṓteros |
ἐβενῐνώτᾰτος ebeninṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|