From ἐκτομή (ektomḗ, “excision”) + -ίζω (-ízō, “a suffix used to form verbs from nouns, adjectives and other verbs”)
ἐκτομίζω • (ektomízō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐκτομίζω | ἐκτομίζεις | ἐκτομίζει | ἐκτομίζετον | ἐκτομίζετον | ἐκτομίζομεν | ἐκτομίζετε | ἐκτομίζουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἐκτομίζω | ἐκτομίζῃς | ἐκτομίζῃ | ἐκτομίζητον | ἐκτομίζητον | ἐκτομίζωμεν | ἐκτομίζητε | ἐκτομίζωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐκτομίζοιμῐ | ἐκτομίζοις | ἐκτομίζοι | ἐκτομίζοιτον | ἐκτομιζοίτην | ἐκτομίζοιμεν | ἐκτομίζοιτε | ἐκτομίζοιεν | |||||
imperative | ἐκτόμιζε | ἐκτομιζέτω | ἐκτομίζετον | ἐκτομιζέτων | ἐκτομίζετε | ἐκτομιζόντων | |||||||
active | |||||||||||||
infinitive | ἐκτομίζειν | ||||||||||||
participle | m | ἐκτομίζων | |||||||||||
f | ἐκτομίζουσᾰ | ||||||||||||
n | ἐκτομῖζον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|