From ἐμπυρίζω (empurízō, “to burn”) + -μός (-mós).
ἐμπῠρῐσμός • (empŭrĭsmós) m (genitive ἐμπῠρῐσμοῦ); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἐμπῠρῐσμός ho empŭrĭsmós |
τὼ ἐμπῠρῐσμώ tṑ empŭrĭsmṓ |
οἱ ἐμπῠρῐσμοί hoi empŭrĭsmoí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἐμπῠρῐσμοῦ toû empŭrĭsmoû |
τοῖν ἐμπῠρῐσμοῖν toîn empŭrĭsmoîn |
τῶν ἐμπῠρῐσμῶν tôn empŭrĭsmôn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἐμπῠρῐσμῷ tôi empŭrĭsmôi |
τοῖν ἐμπῠρῐσμοῖν toîn empŭrĭsmoîn |
τοῖς ἐμπῠρῐσμοῖς toîs empŭrĭsmoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν ἐμπῠρῐσμόν tòn empŭrĭsmón |
τὼ ἐμπῠρῐσμώ tṑ empŭrĭsmṓ |
τοὺς ἐμπῠρῐσμούς toùs empŭrĭsmoús | ||||||||||
| Vocative | ἐμπῠρῐσμέ empŭrĭsmé |
ἐμπῠρῐσμώ empŭrĭsmṓ |
ἐμπῠρῐσμοί empŭrĭsmoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||