ἐναντῐούμενος • (enantĭoúmenos) m (feminine ἐναντῐουμένη, neuter ἐναντῐούμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἐνᾰντῐούμενος enăntĭoúmenos |
ἐνᾰντῐουμένη enăntĭouménē |
ἐνᾰντῐούμενον enăntĭoúmenon |
ἐνᾰντῐουμένω enăntĭouménō |
ἐνᾰντῐουμένᾱ enăntĭouménā |
ἐνᾰντῐουμένω enăntĭouménō |
ἐνᾰντῐούμενοι enăntĭoúmenoi |
ἐνᾰντῐούμεναι enăntĭoúmenai |
ἐνᾰντῐούμενᾰ enăntĭoúmenă | |||||
Genitive | ἐνᾰντῐουμένου enăntĭouménou |
ἐνᾰντῐουμένης enăntĭouménēs |
ἐνᾰντῐουμένου enăntĭouménou |
ἐνᾰντῐουμένοιν enăntĭouménoin |
ἐνᾰντῐουμέναιν enăntĭouménain |
ἐνᾰντῐουμένοιν enăntĭouménoin |
ἐνᾰντῐουμένων enăntĭouménōn |
ἐνᾰντῐουμένων enăntĭouménōn |
ἐνᾰντῐουμένων enăntĭouménōn | |||||
Dative | ἐνᾰντῐουμένῳ enăntĭouménōi |
ἐνᾰντῐουμένῃ enăntĭouménēi |
ἐνᾰντῐουμένῳ enăntĭouménōi |
ἐνᾰντῐουμένοιν enăntĭouménoin |
ἐνᾰντῐουμέναιν enăntĭouménain |
ἐνᾰντῐουμένοιν enăntĭouménoin |
ἐνᾰντῐουμένοις enăntĭouménois |
ἐνᾰντῐουμέναις enăntĭouménais |
ἐνᾰντῐουμένοις enăntĭouménois | |||||
Accusative | ἐνᾰντῐούμενον enăntĭoúmenon |
ἐνᾰντῐουμένην enăntĭouménēn |
ἐνᾰντῐούμενον enăntĭoúmenon |
ἐνᾰντῐουμένω enăntĭouménō |
ἐνᾰντῐουμένᾱ enăntĭouménā |
ἐνᾰντῐουμένω enăntĭouménō |
ἐνᾰντῐουμένους enăntĭouménous |
ἐνᾰντῐουμένᾱς enăntĭouménās |
ἐνᾰντῐούμενᾰ enăntĭoúmenă | |||||
Vocative | ἐνᾰντῐούμενε enăntĭoúmene |
ἐνᾰντῐουμένη enăntĭouménē |
ἐνᾰντῐούμενον enăntĭoúmenon |
ἐνᾰντῐουμένω enăntĭouménō |
ἐνᾰντῐουμένᾱ enăntĭouménā |
ἐνᾰντῐουμένω enăntĭouménō |
ἐνᾰντῐούμενοι enăntĭoúmenoi |
ἐνᾰντῐούμεναι enăntĭoúmenai |
ἐνᾰντῐούμενᾰ enăntĭoúmenă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἐνᾰντῐουμένως enăntĭouménōs |
ἐνᾰντῐουμενώτερος enăntĭoumenṓteros |
ἐνᾰντῐουμενώτᾰτος enăntĭoumenṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|