ἐνοικῶν

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.noi̯.kɔ̂ːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.nyˈkon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.nyˈkon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.nyˈkon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.niˈkon/

Participle

ἐνοικῶν • (enoikôn) m (feminine ἐνοικοῦσᾰ, neuter ἐνοικοῦν); first/third declension

present active participle contracted of ἐνοικέω (enoikéō)

Declension

First and third declension of ἐνοικῶν; ἐνοικοῦσᾰ; ἐνοικοῦν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἐνοικῶν enoikôn	ἐνοικοῦσᾰ enoikoûsa	ἐνοικοῦν enoikoûn	ἐνοικοῦντε enoikoûnte	ἐνοικούσᾱ enoikoúsā	ἐνοικοῦντε enoikoûnte	ἐνοικοῦντες enoikoûntes	ἐνοικοῦσαι enoikoûsai	ἐνοικοῦντᾰ enoikoûnta
Genitive	ἐνοικοῦντος enoikoûntos	ἐνοικούσης enoikoúsēs	ἐνοικοῦντος enoikoûntos	ἐνοικούντοιν enoikoúntoin	ἐνοικούσαιν enoikoúsain	ἐνοικούντοιν enoikoúntoin	ἐνοικούντων enoikoúntōn	ἐνοικουσῶν enoikousôn	ἐνοικούντων enoikoúntōn
Dative	ἐνοικοῦντῐ enoikoûnti	ἐνοικούσῃ enoikoúsēi	ἐνοικοῦντῐ enoikoûnti	ἐνοικούντοιν enoikoúntoin	ἐνοικούσαιν enoikoúsain	ἐνοικούντοιν enoikoúntoin	ἐνοικοῦσῐ / ἐνοικοῦσῐν enoikoûsi(n)	ἐνοικούσαις enoikoúsais	ἐνοικοῦσῐ / ἐνοικοῦσῐν enoikoûsi(n)
Accusative	ἐνοικοῦντᾰ enoikoûnta	ἐνοικοῦσᾰν enoikoûsan	ἐνοικοῦν enoikoûn	ἐνοικοῦντε enoikoûnte	ἐνοικούσᾱ enoikoúsā	ἐνοικοῦντε enoikoûnte	ἐνοικοῦντᾰς enoikoûntas	ἐνοικούσᾱς enoikoúsās	ἐνοικοῦντᾰ enoikoûnta
Vocative	ἐνοικῶν enoikôn	ἐνοικοῦσᾰ enoikoûsa	ἐνοικοῦν enoikoûn	ἐνοικοῦντε enoikoûnte	ἐνοικούσᾱ enoikoúsā	ἐνοικοῦντε enoikoûnte	ἐνοικοῦντες enoikoûntes	ἐνοικοῦσαι enoikoûsai	ἐνοικοῦντᾰ enoikoûnta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἐνοικούντως enoikoúntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ἐνοικῶν

Ancient Greek

Pronunciation

Participle

Declension

Wikious

Boobota

Sagapedia