ἐοικώς • (eoikṓs) m (feminine ἐοικυῖᾰ, neuter ἐοικός); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἐοικώς eoikṓs |
ἐοικυῖᾰ eoikuîă |
ἐοικός eoikós |
ἐοικότε eoikóte |
ἐοικυίᾱ eoikuíā |
ἐοικότε eoikóte |
ἐοικότες eoikótes |
ἐοικυῖαι eoikuîai |
ἐοικότᾰ eoikótă | |||||
Genitive | ἐοικότος eoikótos |
ἐοικυίᾱς eoikuíās |
ἐοικότος eoikótos |
ἐοικότοιν eoikótoin |
ἐοικυίαιν eoikuíain |
ἐοικότοιν eoikótoin |
ἐοικότων eoikótōn |
ἐοικυιῶν eoikuiôn |
ἐοικότων eoikótōn | |||||
Dative | ἐοικότῐ eoikótĭ |
ἐοικυίᾳ eoikuíāi |
ἐοικότῐ eoikótĭ |
ἐοικότοιν eoikótoin |
ἐοικυίαιν eoikuíain |
ἐοικότοιν eoikótoin |
ἐοικόσῐ / ἐοικόσῐν eoikósĭ(n) |
ἐοικυίαις eoikuíais |
ἐοικόσῐ / ἐοικόσῐν eoikósĭ(n) | |||||
Accusative | ἐοικότᾰ eoikótă |
ἐοικυῖᾰν eoikuîăn |
ἐοικός eoikós |
ἐοικότε eoikóte |
ἐοικυίᾱ eoikuíā |
ἐοικότε eoikóte |
ἐοικότᾰς eoikótăs |
ἐοικυίᾱς eoikuíās |
ἐοικότᾰ eoikótă | |||||
Vocative | ἐοικώς eoikṓs |
ἐοικυῖᾰ eoikuîă |
ἐοικός eoikós |
ἐοικότε eoikóte |
ἐοικυίᾱ eoikuíā |
ἐοικότε eoikóte |
ἐοικότες eoikótes |
ἐοικυῖαι eoikuîai |
ἐοικότᾰ eoikótă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἐοικότως eoikótōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|