ἐπεσσύμενος • (epessúmenos) m (feminine ἐπεσσῠμένη, neuter ἐπεσσύμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἐπεσσῠ́μενος epessŭ́menos |
ἐπεσσῠμένη epessŭménē |
ἐπεσσῠ́μενον epessŭ́menon |
ἐπεσσῠμένω epessŭménō |
ἐπεσσῠμένᾱ epessŭménā |
ἐπεσσῠμένω epessŭménō |
ἐπεσσῠ́μενοι epessŭ́menoi |
ἐπεσσῠ́μεναι epessŭ́menai |
ἐπεσσῠ́μενᾰ epessŭ́menă | |||||
Genitive | ἐπεσσῠμένου epessŭménou |
ἐπεσσῠμένης epessŭménēs |
ἐπεσσῠμένου epessŭménou |
ἐπεσσῠμένοιν epessŭménoin |
ἐπεσσῠμέναιν epessŭménain |
ἐπεσσῠμένοιν epessŭménoin |
ἐπεσσῠμένων epessŭménōn |
ἐπεσσῠμένων epessŭménōn |
ἐπεσσῠμένων epessŭménōn | |||||
Dative | ἐπεσσῠμένῳ epessŭménōi |
ἐπεσσῠμένῃ epessŭménēi |
ἐπεσσῠμένῳ epessŭménōi |
ἐπεσσῠμένοιν epessŭménoin |
ἐπεσσῠμέναιν epessŭménain |
ἐπεσσῠμένοιν epessŭménoin |
ἐπεσσῠμένοις epessŭménois |
ἐπεσσῠμέναις epessŭménais |
ἐπεσσῠμένοις epessŭménois | |||||
Accusative | ἐπεσσῠ́μενον epessŭ́menon |
ἐπεσσῠμένην epessŭménēn |
ἐπεσσῠ́μενον epessŭ́menon |
ἐπεσσῠμένω epessŭménō |
ἐπεσσῠμένᾱ epessŭménā |
ἐπεσσῠμένω epessŭménō |
ἐπεσσῠμένους epessŭménous |
ἐπεσσῠμένᾱς epessŭménās |
ἐπεσσῠ́μενᾰ epessŭ́menă | |||||
Vocative | ἐπεσσῠ́μενε epessŭ́mene |
ἐπεσσῠμένη epessŭménē |
ἐπεσσῠ́μενον epessŭ́menon |
ἐπεσσῠμένω epessŭménō |
ἐπεσσῠμένᾱ epessŭménā |
ἐπεσσῠμένω epessŭménō |
ἐπεσσῠ́μενοι epessŭ́menoi |
ἐπεσσῠ́μεναι epessŭ́menai |
ἐπεσσῠ́μενᾰ epessŭ́menă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἐπεσσῠμένως epessŭménōs |
ἐπεσσῠμενώτερος epessŭmenṓteros |
ἐπεσσῠμενώτᾰτος epessŭmenṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|