ἐπιπλέων • (epipléōn) m (feminine ἐπιπλέουσᾰ, neuter ἐπιπλέον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἐπιπλέων epipléōn |
ἐπιπλέουσᾰ epipléousa |
ἐπιπλέον epipléon |
ἐπιπλέοντε epipléonte |
ἐπιπλεούσᾱ epipleoúsā |
ἐπιπλέοντε epipléonte |
ἐπιπλέοντες epipléontes |
ἐπιπλέουσαι epipléousai |
ἐπιπλέοντᾰ epipléonta | |||||
Genitive | ἐπιπλέοντος epipléontos |
ἐπιπλεούσης epipleoúsēs |
ἐπιπλέοντος epipléontos |
ἐπιπλεόντοιν epipleóntoin |
ἐπιπλεούσαιν epipleoúsain |
ἐπιπλεόντοιν epipleóntoin |
ἐπιπλεόντων epipleóntōn |
ἐπιπλεουσῶν epipleousôn |
ἐπιπλεόντων epipleóntōn | |||||
Dative | ἐπιπλέοντῐ epipléonti |
ἐπιπλεούσῃ epipleoúsēi |
ἐπιπλέοντῐ epipléonti |
ἐπιπλεόντοιν epipleóntoin |
ἐπιπλεούσαιν epipleoúsain |
ἐπιπλεόντοιν epipleóntoin |
ἐπιπλέουσῐ / ἐπιπλέουσῐν epipléousi(n) |
ἐπιπλεούσαις epipleoúsais |
ἐπιπλέουσῐ / ἐπιπλέουσῐν epipléousi(n) | |||||
Accusative | ἐπιπλέοντᾰ epipléonta |
ἐπιπλέουσᾰν epipléousan |
ἐπιπλέον epipléon |
ἐπιπλέοντε epipléonte |
ἐπιπλεούσᾱ epipleoúsā |
ἐπιπλέοντε epipléonte |
ἐπιπλέοντᾰς epipléontas |
ἐπιπλεούσᾱς epipleoúsās |
ἐπιπλέοντᾰ epipléonta | |||||
Vocative | ἐπιπλέων epipléōn |
ἐπιπλέουσᾰ epipléousa |
ἐπιπλέον epipléon |
ἐπιπλέοντε epipléonte |
ἐπιπλεούσᾱ epipleoúsā |
ἐπιπλέοντε epipléonte |
ἐπιπλέοντες epipléontes |
ἐπιπλέουσαι epipléousai |
ἐπιπλέοντᾰ epipléonta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἐπιπλεόντως epipleóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|