ἐπιστάμενος • (epistámenos) m (feminine ἐπισταμένη, neuter ἐπιστάμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἐπῐστᾰ́μενος epĭstắmenos |
ἐπῐστᾰμένη epĭstăménē |
ἐπῐστᾰ́μενον epĭstắmenon |
ἐπῐστᾰμένω epĭstăménō |
ἐπῐστᾰμένᾱ epĭstăménā |
ἐπῐστᾰμένω epĭstăménō |
ἐπῐστᾰ́μενοι epĭstắmenoi |
ἐπῐστᾰ́μεναι epĭstắmenai |
ἐπῐστᾰ́μενᾰ epĭstắmenă | |||||
Genitive | ἐπῐστᾰμένου epĭstăménou |
ἐπῐστᾰμένης epĭstăménēs |
ἐπῐστᾰμένου epĭstăménou |
ἐπῐστᾰμένοιν epĭstăménoin |
ἐπῐστᾰμέναιν epĭstăménain |
ἐπῐστᾰμένοιν epĭstăménoin |
ἐπῐστᾰμένων epĭstăménōn |
ἐπῐστᾰμένων epĭstăménōn |
ἐπῐστᾰμένων epĭstăménōn | |||||
Dative | ἐπῐστᾰμένῳ epĭstăménōi |
ἐπῐστᾰμένῃ epĭstăménēi |
ἐπῐστᾰμένῳ epĭstăménōi |
ἐπῐστᾰμένοιν epĭstăménoin |
ἐπῐστᾰμέναιν epĭstăménain |
ἐπῐστᾰμένοιν epĭstăménoin |
ἐπῐστᾰμένοις epĭstăménois |
ἐπῐστᾰμέναις epĭstăménais |
ἐπῐστᾰμένοις epĭstăménois | |||||
Accusative | ἐπῐστᾰ́μενον epĭstắmenon |
ἐπῐστᾰμένην epĭstăménēn |
ἐπῐστᾰ́μενον epĭstắmenon |
ἐπῐστᾰμένω epĭstăménō |
ἐπῐστᾰμένᾱ epĭstăménā |
ἐπῐστᾰμένω epĭstăménō |
ἐπῐστᾰμένους epĭstăménous |
ἐπῐστᾰμένᾱς epĭstăménās |
ἐπῐστᾰ́μενᾰ epĭstắmenă | |||||
Vocative | ἐπῐστᾰ́μενε epĭstắmene |
ἐπῐστᾰμένη epĭstăménē |
ἐπῐστᾰ́μενον epĭstắmenon |
ἐπῐστᾰμένω epĭstăménō |
ἐπῐστᾰμένᾱ epĭstăménā |
ἐπῐστᾰμένω epĭstăménō |
ἐπῐστᾰ́μενοι epĭstắmenoi |
ἐπῐστᾰ́μεναι epĭstắmenai |
ἐπῐστᾰ́μενᾰ epĭstắmenă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἐπῐστᾰμένως epĭstăménōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|