ἐπιτηδεύω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἐπιτηδεύω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἐπιτηδεύω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἐπιτηδεύω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἐπιτηδεύω you have here. The definition of the word ἐπιτηδεύω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἐπιτηδεύω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

ἐπιτηδές (epitēdés) +‎ -εύω (-eúō)

Pronunciation

 

Verb

ἐπῐτηδεύω • (epĭtēdeúō)

  1. to pursue, practice, make a practice of, make one's business
  2. to invent for a purpose
  3. (passive voice) to be done with pains and practice, be made by art
  4. to train (an animal)
  5. to make sure to (do something)

Conjugation

   Present: ἐπῐτηδεύω, ἐπῐτηδεύομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐτηδεύω ἐπῐτηδεύεις ἐπῐτηδεύει ἐπῐτηδεύετον ἐπῐτηδεύετον ἐπῐτηδεύομεν ἐπῐτηδεύετε ἐπῐτηδεύουσῐ(ν)
subjunctive ἐπῐτηδεύω ἐπῐτηδεύῃς ἐπῐτηδεύῃ ἐπῐτηδεύητον ἐπῐτηδεύητον ἐπῐτηδεύωμεν ἐπῐτηδεύητε ἐπῐτηδεύωσῐ(ν)
optative ἐπῐτηδεύοιμῐ ἐπῐτηδεύοις ἐπῐτηδεύοι ἐπῐτηδεύοιτον ἐπῐτηδευοίτην ἐπῐτηδεύοιμεν ἐπῐτηδεύοιτε ἐπῐτηδεύοιεν
imperative   ἐπῐτήδευε ἐπῐτηδευέτω ἐπῐτηδεύετον ἐπῐτηδευέτων   ἐπῐτηδεύετε ἐπῐτηδευόντων
middle/
passive 		indicative ἐπῐτηδεύομαι ἐπῐτηδεύῃ,
ἐπῐτηδεύει 		ἐπῐτηδεύεται ἐπῐτηδεύεσθον ἐπῐτηδεύεσθον ἐπῐτηδευόμεθᾰ ἐπῐτηδεύεσθε ἐπῐτηδεύονται
subjunctive ἐπῐτηδεύωμαι ἐπῐτηδεύῃ ἐπῐτηδεύηται ἐπῐτηδεύησθον ἐπῐτηδεύησθον ἐπῐτηδευώμεθᾰ ἐπῐτηδεύησθε ἐπῐτηδεύωνται
optative ἐπῐτηδευοίμην ἐπῐτηδεύοιο ἐπῐτηδεύοιτο ἐπῐτηδεύοισθον ἐπῐτηδευοίσθην ἐπῐτηδευοίμεθᾰ ἐπῐτηδεύοισθε ἐπῐτηδεύοιντο
imperative   ἐπῐτηδεύου ἐπῐτηδευέσθω ἐπῐτηδεύεσθον ἐπῐτηδευέσθων   ἐπῐτηδεύεσθε ἐπῐτηδευέσθων
active middle/passive
infinitive ἐπῐτηδεύειν ἐπῐτηδεύεσθαι
participle m ἐπῐτηδεύων ἐπῐτηδευόμενος
f ἐπῐτηδεύουσᾰ ἐπῐτηδευομένη
n ἐπῐτηδεῦον ἐπῐτηδευόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπετήδευον, ἐπετηδευόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπετήδευον ἐπετήδευες ἐπετήδευε(ν) ἐπετηδεύετον ἐπετηδευέτην ἐπετηδεύομεν ἐπετηδεύετε ἐπετήδευον
middle/
passive 		indicative ἐπετηδευόμην ἐπετηδεύου ἐπετηδεύετο ἐπετηδεύεσθον ἐπετηδευέσθην ἐπετηδευόμεθᾰ ἐπετηδεύεσθε ἐπετηδεύοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐπῐτηδεύσω, ἐπῐτηδεύσομαι, ἐπῐτηδευθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐτηδεύσω ἐπῐτηδεύσεις ἐπῐτηδεύσει ἐπῐτηδεύσετον ἐπῐτηδεύσετον ἐπῐτηδεύσομεν ἐπῐτηδεύσετε ἐπῐτηδεύσουσῐ(ν)
optative ἐπῐτηδεύσοιμῐ ἐπῐτηδεύσοις ἐπῐτηδεύσοι ἐπῐτηδεύσοιτον ἐπῐτηδευσοίτην ἐπῐτηδεύσοιμεν ἐπῐτηδεύσοιτε ἐπῐτηδεύσοιεν
middle indicative ἐπῐτηδεύσομαι ἐπῐτηδεύσῃ,
ἐπῐτηδεύσει 		ἐπῐτηδεύσεται ἐπῐτηδεύσεσθον ἐπῐτηδεύσεσθον ἐπῐτηδευσόμεθᾰ ἐπῐτηδεύσεσθε ἐπῐτηδεύσονται
optative ἐπῐτηδευσοίμην ἐπῐτηδεύσοιο ἐπῐτηδεύσοιτο ἐπῐτηδεύσοισθον ἐπῐτηδευσοίσθην ἐπῐτηδευσοίμεθᾰ ἐπῐτηδεύσοισθε ἐπῐτηδεύσοιντο
passive indicative ἐπῐτηδευθήσομαι ἐπῐτηδευθήσῃ ἐπῐτηδευθήσεται ἐπῐτηδευθήσεσθον ἐπῐτηδευθήσεσθον ἐπῐτηδευθησόμεθᾰ ἐπῐτηδευθήσεσθε ἐπῐτηδευθήσονται
optative ἐπῐτηδευθησοίμην ἐπῐτηδευθήσοιο ἐπῐτηδευθήσοιτο ἐπῐτηδευθήσοισθον ἐπῐτηδευθησοίσθην ἐπῐτηδευθησοίμεθᾰ ἐπῐτηδευθήσοισθε ἐπῐτηδευθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐπῐτηδεύσειν ἐπῐτηδεύσεσθαι ἐπῐτηδευθήσεσθαι
participle m ἐπῐτηδεύσων ἐπῐτηδευσόμενος ἐπῐτηδευθησόμενος
f ἐπῐτηδεύσουσᾰ ἐπῐτηδευσομένη ἐπῐτηδευθησομένη
n ἐπῐτηδεῦσον ἐπῐτηδευσόμενον ἐπῐτηδευθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπετήδευσᾰ, ἐπετηδευσᾰ́μην, ἐπετηδεύθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπετήδευσᾰ ἐπετήδευσᾰς ἐπετήδευσε(ν) ἐπετηδεύσᾰτον ἐπετηδευσᾰ́την ἐπετηδεύσᾰμεν ἐπετηδεύσᾰτε ἐπετήδευσᾰν
subjunctive ἐπῐτηδεύσω ἐπῐτηδεύσῃς ἐπῐτηδεύσῃ ἐπῐτηδεύσητον ἐπῐτηδεύσητον ἐπῐτηδεύσωμεν ἐπῐτηδεύσητε ἐπῐτηδεύσωσῐ(ν)
optative ἐπῐτηδεύσαιμῐ ἐπῐτηδεύσειᾰς,
ἐπῐτηδεύσαις 		ἐπῐτηδεύσειε(ν),
ἐπῐτηδεύσαι 		ἐπῐτηδεύσαιτον ἐπῐτηδευσαίτην ἐπῐτηδεύσαιμεν ἐπῐτηδεύσαιτε ἐπῐτηδεύσειᾰν,
ἐπῐτηδεύσαιεν
imperative   ἐπῐτήδευσον ἐπῐτηδευσᾰ́τω ἐπῐτηδεύσᾰτον ἐπῐτηδευσᾰ́των   ἐπῐτηδεύσᾰτε ἐπῐτηδευσᾰ́ντων
middle indicative ἐπετηδευσᾰ́μην ἐπετηδεύσω ἐπετηδεύσᾰτο ἐπετηδεύσᾰσθον ἐπετηδευσᾰ́σθην ἐπετηδευσᾰ́μεθᾰ ἐπετηδεύσᾰσθε ἐπετηδεύσᾰντο
subjunctive ἐπῐτηδεύσωμαι ἐπῐτηδεύσῃ ἐπῐτηδεύσηται ἐπῐτηδεύσησθον ἐπῐτηδεύσησθον ἐπῐτηδευσώμεθᾰ ἐπῐτηδεύσησθε ἐπῐτηδεύσωνται
optative ἐπῐτηδευσαίμην ἐπῐτηδεύσαιο ἐπῐτηδεύσαιτο ἐπῐτηδεύσαισθον ἐπῐτηδευσαίσθην ἐπῐτηδευσαίμεθᾰ ἐπῐτηδεύσαισθε ἐπῐτηδεύσαιντο
imperative   ἐπῐτήδευσαι ἐπῐτηδευσᾰ́σθω ἐπῐτηδεύσᾰσθον ἐπῐτηδευσᾰ́σθων   ἐπῐτηδεύσᾰσθε ἐπῐτηδευσᾰ́σθων
passive indicative ἐπετηδεύθην ἐπετηδεύθης ἐπετηδεύθη ἐπετηδεύθητον ἐπετηδευθήτην ἐπετηδεύθημεν ἐπετηδεύθητε ἐπετηδεύθησᾰν
subjunctive ἐπῐτηδευθῶ ἐπῐτηδευθῇς ἐπῐτηδευθῇ ἐπῐτηδευθῆτον ἐπῐτηδευθῆτον ἐπῐτηδευθῶμεν ἐπῐτηδευθῆτε ἐπῐτηδευθῶσῐ(ν)
optative ἐπῐτηδευθείην ἐπῐτηδευθείης ἐπῐτηδευθείη ἐπῐτηδευθεῖτον,
ἐπῐτηδευθείητον 		ἐπῐτηδευθείτην,
ἐπῐτηδευθειήτην 		ἐπῐτηδευθεῖμεν,
ἐπῐτηδευθείημεν 		ἐπῐτηδευθεῖτε,
ἐπῐτηδευθείητε 		ἐπῐτηδευθεῖεν,
ἐπῐτηδευθείησᾰν
imperative   ἐπῐτηδεύθητῐ ἐπῐτηδευθήτω ἐπῐτηδεύθητον ἐπῐτηδευθήτων   ἐπῐτηδεύθητε ἐπῐτηδευθέντων
active middle passive
infinitive ἐπῐτηδεῦσαι ἐπῐτηδεύσᾰσθαι ἐπῐτηδευθῆναι
participle m ἐπῐτηδεύσᾱς ἐπῐτηδευσᾰ́μενος ἐπῐτηδευθείς
f ἐπῐτηδεύσᾱσᾰ ἐπῐτηδευσᾰμένη ἐπῐτηδευθεῖσᾰ
n ἐπῐτηδεῦσᾰν ἐπῐτηδευσᾰ́μενον ἐπῐτηδευθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐπῐτετήδευκᾰ, ἐπῐτετήδευμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπῐτετήδευκᾰ ἐπῐτετήδευκᾰς ἐπῐτετήδευκε(ν) ἐπῐτετηδεύκᾰτον ἐπῐτετηδεύκᾰτον ἐπῐτετηδεύκᾰμεν ἐπῐτετηδεύκᾰτε ἐπῐτετηδεύκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐπῐτετηδεύκω ἐπῐτετηδεύκῃς ἐπῐτετηδεύκῃ ἐπῐτετηδεύκητον ἐπῐτετηδεύκητον ἐπῐτετηδεύκωμεν ἐπῐτετηδεύκητε ἐπῐτετηδεύκωσῐ(ν)
optative ἐπῐτετηδεύκοιμῐ,
ἐπῐτετηδευκοίην 		ἐπῐτετηδεύκοις,
ἐπῐτετηδευκοίης 		ἐπῐτετηδεύκοι,
ἐπῐτετηδευκοίη 		ἐπῐτετηδεύκοιτον ἐπῐτετηδευκοίτην ἐπῐτετηδεύκοιμεν ἐπῐτετηδεύκοιτε ἐπῐτετηδεύκοιεν
imperative   ἐπῐτετήδευκε ἐπῐτετηδευκέτω ἐπῐτετηδεύκετον ἐπῐτετηδευκέτων   ἐπῐτετηδεύκετε ἐπῐτετηδευκόντων
middle/
passive 		indicative ἐπῐτετήδευμαι ἐπῐτετήδευσαι ἐπῐτετήδευται ἐπῐτετήδευσθον ἐπῐτετήδευσθον ἐπῐτετηδεύμεθᾰ ἐπῐτετήδευσθε ἐπῐτετήδευνται
subjunctive ἐπῐτετηδευμένος ὦ ἐπῐτετηδευμένος ᾖς ἐπῐτετηδευμένος ᾖ ἐπῐτετηδευμένω ἦτον ἐπῐτετηδευμένω ἦτον ἐπῐτετηδευμένοι ὦμεν ἐπῐτετηδευμένοι ἦτε ἐπῐτετηδευμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐπῐτετηδευμένος εἴην ἐπῐτετηδευμένος εἴης ἐπῐτετηδευμένος εἴη ἐπῐτετηδευμένω εἴητον/εἶτον ἐπῐτετηδευμένω εἰήτην/εἴτην ἐπῐτετηδευμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐπῐτετηδευμένοι εἴητε/εἶτε ἐπῐτετηδευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐπῐτετήδευσο ἐπῐτετηδεύσθω ἐπῐτετήδευσθον ἐπῐτετηδεύσθων   ἐπῐτετήδευσθε ἐπῐτετηδεύσθων
active middle/passive
infinitive ἐπῐτετηδευκέναι ἐπῐτετηδεῦσθαι
participle m ἐπῐτετηδευκώς ἐπῐτετηδευμένος
f ἐπῐτετηδευκυῖᾰ ἐπῐτετηδευμένη
n ἐπῐτετηδευκός ἐπῐτετηδευμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia