From ἐπιχειρέω (epikheiréō) + -σις (-sis).
ἐπῐχείρησις • (epikheírēsis) f (genitive ἐπῐχειρήσεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ἐπῐχείρησῐς hē epikheírēsis |
τὼ ἐπῐχειρήσει tṑ epikheirḗsei |
αἱ ἐπῐχειρήσεις hai epikheirḗseis | ||||||||||
| Genitive | τῆς ἐπῐχειρήσεως tês epikheirḗseōs |
τοῖν ἐπῐχειρησέοιν toîn epikheirēséoin |
τῶν ἐπῐχειρήσεων tôn epikheirḗseōn | ||||||||||
| Dative | τῇ ἐπῐχειρήσει têi epikheirḗsei |
τοῖν ἐπῐχειρησέοιν toîn epikheirēséoin |
ταῖς ἐπῐχειρήσεσῐ / ἐπῐχειρήσεσῐν taîs epikheirḗsesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν ἐπῐχείρησῐν tḕn epikheírēsin |
τὼ ἐπῐχειρήσει tṑ epikheirḗsei |
τᾱ̀ς ἐπῐχειρήσεις tā̀s epikheirḗseis | ||||||||||
| Vocative | ἐπῐχείρησῐ epikheírēsi |
ἐπῐχειρήσει epikheirḗsei |
ἐπῐχειρήσεις epikheirḗseis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||