ἐρέων • (eréōn) m (feminine ἐρέουσᾰ, neuter ἐρέον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἐρέων eréōn |
ἐρέουσᾰ eréousă |
ἐρέον eréon |
ἐρέοντε eréonte |
ἐρεούσᾱ ereoúsā |
ἐρέοντε eréonte |
ἐρέοντες eréontes |
ἐρέουσαι eréousai |
ἐρέοντᾰ eréontă | |||||
Genitive | ἐρέοντος eréontos |
ἐρεούσης ereoúsēs |
ἐρέοντος eréontos |
ἐρεόντοιν ereóntoin |
ἐρεούσαιν ereoúsain |
ἐρεόντοιν ereóntoin |
ἐρεόντων ereóntōn |
ἐρεουσῶν ereousôn |
ἐρεόντων ereóntōn | |||||
Dative | ἐρέοντῐ eréontĭ |
ἐρεούσῃ ereoúsēi |
ἐρέοντῐ eréontĭ |
ἐρεόντοιν ereóntoin |
ἐρεούσαιν ereoúsain |
ἐρεόντοιν ereóntoin |
ἐρέουσῐ / ἐρέουσῐν eréousĭ(n) |
ἐρεούσαις ereoúsais |
ἐρέουσῐ / ἐρέουσῐν eréousĭ(n) | |||||
Accusative | ἐρέοντᾰ eréontă |
ἐρέουσᾰν eréousăn |
ἐρέον eréon |
ἐρέοντε eréonte |
ἐρεούσᾱ ereoúsā |
ἐρέοντε eréonte |
ἐρέοντᾰς eréontăs |
ἐρεούσᾱς ereoúsās |
ἐρέοντᾰ eréontă | |||||
Vocative | ἐρέων eréōn |
ἐρέουσᾰ eréousă |
ἐρέον eréon |
ἐρέοντε eréonte |
ἐρεούσᾱ ereoúsā |
ἐρέοντε eréonte |
ἐρέοντες eréontes |
ἐρέουσαι eréousai |
ἐρέοντᾰ eréontă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἐρεόντως ereóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|