ἐρεπτόμενος • (ereptómenos) m (feminine ἐρεπτομένη, neuter ἐρεπτόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἐρεπτόμενος ereptómenos |
ἐρεπτομένη ereptoménē |
ἐρεπτόμενον ereptómenon |
ἐρεπτομένω ereptoménō |
ἐρεπτομένᾱ ereptoménā |
ἐρεπτομένω ereptoménō |
ἐρεπτόμενοι ereptómenoi |
ἐρεπτόμεναι ereptómenai |
ἐρεπτόμενᾰ ereptómena | |||||
Genitive | ἐρεπτομένου ereptoménou |
ἐρεπτομένης ereptoménēs |
ἐρεπτομένου ereptoménou |
ἐρεπτομένοιν ereptoménoin |
ἐρεπτομέναιν ereptoménain |
ἐρεπτομένοιν ereptoménoin |
ἐρεπτομένων ereptoménōn |
ἐρεπτομένων ereptoménōn |
ἐρεπτομένων ereptoménōn | |||||
Dative | ἐρεπτομένῳ ereptoménōi |
ἐρεπτομένῃ ereptoménēi |
ἐρεπτομένῳ ereptoménōi |
ἐρεπτομένοιν ereptoménoin |
ἐρεπτομέναιν ereptoménain |
ἐρεπτομένοιν ereptoménoin |
ἐρεπτομένοις ereptoménois |
ἐρεπτομέναις ereptoménais |
ἐρεπτομένοις ereptoménois | |||||
Accusative | ἐρεπτόμενον ereptómenon |
ἐρεπτομένην ereptoménēn |
ἐρεπτόμενον ereptómenon |
ἐρεπτομένω ereptoménō |
ἐρεπτομένᾱ ereptoménā |
ἐρεπτομένω ereptoménō |
ἐρεπτομένους ereptoménous |
ἐρεπτομένᾱς ereptoménās |
ἐρεπτόμενᾰ ereptómena | |||||
Vocative | ἐρεπτόμενε ereptómene |
ἐρεπτομένη ereptoménē |
ἐρεπτόμενον ereptómenon |
ἐρεπτομένω ereptoménō |
ἐρεπτομένᾱ ereptoménā |
ἐρεπτομένω ereptoménō |
ἐρεπτόμενοι ereptómenoi |
ἐρεπτόμεναι ereptómenai |
ἐρεπτόμενᾰ ereptómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἐρεπτομένως ereptoménōs |
ἐρεπτομενώτερος ereptomenṓteros |
ἐρεπτομενώτᾰτος ereptomenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|