ἐσσύμενος • (essúmenos) m (feminine ἐσσῠμένη, neuter ἐσσύμενον); first/second declension
ἐσσύμενος • (essúmenos) m (feminine ἐσσῠμένη, neuter ἐσσύμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἐσσῠ́μενος essŭ́menos |
ἐσσῠμένη essŭménē |
ἐσσῠ́μενον essŭ́menon |
ἐσσῠμένω essŭménō |
ἐσσῠμένᾱ essŭménā |
ἐσσῠμένω essŭménō |
ἐσσῠ́μενοι essŭ́menoi |
ἐσσῠ́μεναι essŭ́menai |
ἐσσῠ́μενᾰ essŭ́menă | |||||
Genitive | ἐσσῠμένου essŭménou |
ἐσσῠμένης essŭménēs |
ἐσσῠμένου essŭménou |
ἐσσῠμένοιν essŭménoin |
ἐσσῠμέναιν essŭménain |
ἐσσῠμένοιν essŭménoin |
ἐσσῠμένων essŭménōn |
ἐσσῠμένων essŭménōn |
ἐσσῠμένων essŭménōn | |||||
Dative | ἐσσῠμένῳ essŭménōi |
ἐσσῠμένῃ essŭménēi |
ἐσσῠμένῳ essŭménōi |
ἐσσῠμένοιν essŭménoin |
ἐσσῠμέναιν essŭménain |
ἐσσῠμένοιν essŭménoin |
ἐσσῠμένοις essŭménois |
ἐσσῠμέναις essŭménais |
ἐσσῠμένοις essŭménois | |||||
Accusative | ἐσσῠ́μενον essŭ́menon |
ἐσσῠμένην essŭménēn |
ἐσσῠ́μενον essŭ́menon |
ἐσσῠμένω essŭménō |
ἐσσῠμένᾱ essŭménā |
ἐσσῠμένω essŭménō |
ἐσσῠμένους essŭménous |
ἐσσῠμένᾱς essŭménās |
ἐσσῠ́μενᾰ essŭ́menă | |||||
Vocative | ἐσσῠ́μενε essŭ́mene |
ἐσσῠμένη essŭménē |
ἐσσῠ́μενον essŭ́menon |
ἐσσῠμένω essŭménō |
ἐσσῠμένᾱ essŭménā |
ἐσσῠμένω essŭménō |
ἐσσῠ́μενοι essŭ́menoi |
ἐσσῠ́μεναι essŭ́menai |
ἐσσῠ́μενᾰ essŭ́menă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἐσσῠμένως essŭménōs |
ἐσσῠμενώτερος essŭmenṓteros |
ἐσσῠμενώτᾰτος essŭmenṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|