ἐφευρίσκω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἐφευρίσκω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἐφευρίσκω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἐφευρίσκω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἐφευρίσκω you have here. The definition of the word ἐφευρίσκω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἐφευρίσκω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: εφευρίσκω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From ἐπι- (epi-) +‎ εὑρίσκω (heurískō).

Pronunciation

 

Verb

ἐφευρίσκω • (epheurískō)

  1. to light upon, discover
  2. to invent

Conjugation

   Present: ἐφευρῐ́σκω, ἐφευρῐ́σκομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφευρῐ́σκω ἐφευρῐ́σκεις ἐφευρῐ́σκει ἐφευρῐ́σκετον ἐφευρῐ́σκετον ἐφευρῐ́σκομεν ἐφευρῐ́σκετε ἐφευρῐ́σκουσῐ(ν)
subjunctive ἐφευρῐ́σκω ἐφευρῐ́σκῃς ἐφευρῐ́σκῃ ἐφευρῐ́σκητον ἐφευρῐ́σκητον ἐφευρῐ́σκωμεν ἐφευρῐ́σκητε ἐφευρῐ́σκωσῐ(ν)
optative ἐφευρῐ́σκοιμῐ ἐφευρῐ́σκοις ἐφευρῐ́σκοι ἐφευρῐ́σκοιτον ἐφευρῐσκοίτην ἐφευρῐ́σκοιμεν ἐφευρῐ́σκοιτε ἐφευρῐ́σκοιεν
imperative   ἐφεύρῐσκε ἐφευρῐσκέτω ἐφευρῐ́σκετον ἐφευρῐσκέτων   ἐφευρῐ́σκετε ἐφευρῐσκόντων
middle/
passive 		indicative ἐφευρῐ́σκομαι ἐφευρῐ́σκῃ,
ἐφευρῐ́σκει 		ἐφευρῐ́σκεται ἐφευρῐ́σκεσθον ἐφευρῐ́σκεσθον ἐφευρῐσκόμεθᾰ ἐφευρῐ́σκεσθε ἐφευρῐ́σκονται
subjunctive ἐφευρῐ́σκωμαι ἐφευρῐ́σκῃ ἐφευρῐ́σκηται ἐφευρῐ́σκησθον ἐφευρῐ́σκησθον ἐφευρῐσκώμεθᾰ ἐφευρῐ́σκησθε ἐφευρῐ́σκωνται
optative ἐφευρῐσκοίμην ἐφευρῐ́σκοιο ἐφευρῐ́σκοιτο ἐφευρῐ́σκοισθον ἐφευρῐσκοίσθην ἐφευρῐσκοίμεθᾰ ἐφευρῐ́σκοισθε ἐφευρῐ́σκοιντο
imperative   ἐφευρῐ́σκου ἐφευρῐσκέσθω ἐφευρῐ́σκεσθον ἐφευρῐσκέσθων   ἐφευρῐ́σκεσθε ἐφευρῐσκέσθων
active middle/passive
infinitive ἐφευρῐ́σκειν ἐφευρῐ́σκεσθαι
participle m ἐφευρῐ́σκων ἐφευρῐσκόμενος
f ἐφευρῐ́σκουσᾰ ἐφευρῐσκομένη
n ἐφευρῐ́σκον ἐφευρῐσκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐφηύρῐσκον, ἐφηυρῐσκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφηύρῐσκον ἐφηύρῐσκες ἐφηύρῐσκε(ν) ἐφηυρῐ́σκετον ἐφηυρῐσκέτην ἐφηυρῐ́σκομεν ἐφηυρῐ́σκετε ἐφηύρῐσκον
middle/
passive 		indicative ἐφηυρῐσκόμην ἐφηυρῐ́σκου ἐφηυρῐ́σκετο ἐφηυρῐ́σκεσθον ἐφηυρῐσκέσθην ἐφηυρῐσκόμεθᾰ ἐφηυρῐ́σκεσθε ἐφηυρῐ́σκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐφεύρῐσκον, ἐφευρῐσκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφεύρῐσκον ἐφεύρῐσκες ἐφεύρῐσκε(ν) ἐφευρῐ́σκετον ἐφευρῐσκέτην ἐφευρῐ́σκομεν ἐφευρῐ́σκετε ἐφεύρῐσκον
middle/
passive 		indicative ἐφευρῐσκόμην ἐφευρῐ́σκου ἐφευρῐ́σκετο ἐφευρῐ́σκεσθον ἐφευρῐσκέσθην ἐφευρῐσκόμεθᾰ ἐφευρῐ́σκεσθε ἐφευρῐ́σκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐφευρήσω, ἐφευρήσομαι, ἐφευρεθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφευρήσω ἐφευρήσεις ἐφευρήσει ἐφευρήσετον ἐφευρήσετον ἐφευρήσομεν ἐφευρήσετε ἐφευρήσουσῐ(ν)
optative ἐφευρήσοιμῐ ἐφευρήσοις ἐφευρήσοι ἐφευρήσοιτον ἐφευρησοίτην ἐφευρήσοιμεν ἐφευρήσοιτε ἐφευρήσοιεν
middle indicative ἐφευρήσομαι ἐφευρήσῃ,
ἐφευρήσει 		ἐφευρήσεται ἐφευρήσεσθον ἐφευρήσεσθον ἐφευρησόμεθᾰ ἐφευρήσεσθε ἐφευρήσονται
optative ἐφευρησοίμην ἐφευρήσοιο ἐφευρήσοιτο ἐφευρήσοισθον ἐφευρησοίσθην ἐφευρησοίμεθᾰ ἐφευρήσοισθε ἐφευρήσοιντο
passive indicative ἐφευρεθήσομαι ἐφευρεθήσῃ ἐφευρεθήσεται ἐφευρεθήσεσθον ἐφευρεθήσεσθον ἐφευρεθησόμεθᾰ ἐφευρεθήσεσθε ἐφευρεθήσονται
optative ἐφευρεθησοίμην ἐφευρεθήσοιο ἐφευρεθήσοιτο ἐφευρεθήσοισθον ἐφευρεθησοίσθην ἐφευρεθησοίμεθᾰ ἐφευρεθήσοισθε ἐφευρεθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐφευρήσειν ἐφευρήσεσθαι ἐφευρεθήσεσθαι
participle m ἐφευρήσων ἐφευρησόμενος ἐφευρεθησόμενος
f ἐφευρήσουσᾰ ἐφευρησομένη ἐφευρεθησομένη
n ἐφευρῆσον ἐφευρησόμενον ἐφευρεθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐφεῦρον, ἐφευρόμην, ἐφευρέθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφεῦρον ἐφεῦρες ἐφεῦρε(ν) ἐφεύρετον ἐφευρέτην ἐφεύρομεν ἐφεύρετε ἐφεῦρον
subjunctive ἐφεύρω ἐφεύρῃς ἐφεύρῃ ἐφεύρητον ἐφεύρητον ἐφεύρωμεν ἐφεύρητε ἐφεύρωσῐ(ν)
optative ἐφεύροιμῐ ἐφεύροις ἐφεύροι ἐφεύροιτον ἐφευροίτην ἐφεύροιμεν ἐφεύροιτε ἐφεύροιεν
imperative   ἔφευρε ἐφευρέτω ἐφεύρετον ἐφευρέτων   ἐφεύρετε ἐφευρόντων
middle indicative ἐφευρόμην ἐφεύρου ἐφεύρετο ἐφεύρεσθον ἐφευρέσθην ἐφευρόμεθᾰ ἐφεύρεσθε ἐφεύροντο
subjunctive ἐφεύρωμαι ἐφεύρῃ ἐφεύρηται ἐφεύρησθον ἐφεύρησθον ἐφευρώμεθᾰ ἐφεύρησθε ἐφεύρωνται
optative ἐφευροίμην ἐφεύροιο ἐφεύροιτο ἐφεύροισθον ἐφευροίσθην ἐφευροίμεθᾰ ἐφεύροισθε ἐφεύροιντο
imperative   ἐφευροῦ ἐφευρέσθω ἐφεύρεσθον ἐφευρέσθων   ἐφεύρεσθε ἐφευρέσθων
passive indicative ἐφευρέθην ἐφευρέθης ἐφευρέθη ἐφευρέθητον ἐφευρεθήτην ἐφευρέθημεν ἐφευρέθητε ἐφευρέθησᾰν
subjunctive ἐφευρεθῶ ἐφευρεθῇς ἐφευρεθῇ ἐφευρεθῆτον ἐφευρεθῆτον ἐφευρεθῶμεν ἐφευρεθῆτε ἐφευρεθῶσῐ(ν)
optative ἐφευρεθείην ἐφευρεθείης ἐφευρεθείη ἐφευρεθεῖτον,
ἐφευρεθείητον 		ἐφευρεθείτην,
ἐφευρεθειήτην 		ἐφευρεθεῖμεν,
ἐφευρεθείημεν 		ἐφευρεθεῖτε,
ἐφευρεθείητε 		ἐφευρεθεῖεν,
ἐφευρεθείησᾰν
imperative   ἐφευρέθητῐ ἐφευρεθήτω ἐφευρέθητον ἐφευρεθήτων   ἐφευρέθητε ἐφευρεθέντων
active middle passive
infinitive ἐφευρεῖν ἐφευρέσθαι ἐφευρεθῆναι
participle m ἐφευρών ἐφευρόμενος ἐφευρεθείς
f ἐφευροῦσᾰ ἐφευρομένη ἐφευρεθεῖσᾰ
n ἐφευρόν ἐφευρόμενον ἐφευρεθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐφηῦρον, ἐφηυρόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφηῦρον ἐφηῦρες ἐφηῦρε(ν) ἐφηύρετον ἐφηυρέτην ἐφηύρομεν ἐφηύρετε ἐφηῦρον
middle indicative ἐφηυρόμην ἐφηύρου ἐφηύρετο ἐφηύρεσθον ἐφηυρέσθην ἐφηυρόμεθᾰ ἐφηύρεσθε ἐφηύροντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐφεύρηκᾰ, ἐφεύρημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφεύρηκᾰ ἐφεύρηκᾰς ἐφεύρηκε(ν) ἐφευρήκᾰτον ἐφευρήκᾰτον ἐφευρήκᾰμεν ἐφευρήκᾰτε ἐφευρήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐφευρήκω ἐφευρήκῃς ἐφευρήκῃ ἐφευρήκητον ἐφευρήκητον ἐφευρήκωμεν ἐφευρήκητε ἐφευρήκωσῐ(ν)
optative ἐφευρήκοιμῐ,
ἐφευρηκοίην 		ἐφευρήκοις,
ἐφευρηκοίης 		ἐφευρήκοι,
ἐφευρηκοίη 		ἐφευρήκοιτον ἐφευρηκοίτην ἐφευρήκοιμεν ἐφευρήκοιτε ἐφευρήκοιεν
imperative   ἐφεύρηκε ἐφευρηκέτω ἐφευρήκετον ἐφευρηκέτων   ἐφευρήκετε ἐφευρηκόντων
middle/
passive 		indicative ἐφεύρημαι ἐφεύρησαι ἐφεύρηται ἐφεύρησθον ἐφεύρησθον ἐφευρήμεθᾰ ἐφεύρησθε ἐφεύρηνται
subjunctive ἐφευρημένος ὦ ἐφευρημένος ᾖς ἐφευρημένος ᾖ ἐφευρημένω ἦτον ἐφευρημένω ἦτον ἐφευρημένοι ὦμεν ἐφευρημένοι ἦτε ἐφευρημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐφευρημένος εἴην ἐφευρημένος εἴης ἐφευρημένος εἴη ἐφευρημένω εἴητον/εἶτον ἐφευρημένω εἰήτην/εἴτην ἐφευρημένοι εἴημεν/εἶμεν ἐφευρημένοι εἴητε/εἶτε ἐφευρημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐφεύρησο ἐφευρήσθω ἐφεύρησθον ἐφευρήσθων   ἐφεύρησθε ἐφευρήσθων
active middle/passive
infinitive ἐφευρηκέναι ἐφευρῆσθαι
participle m ἐφευρηκώς ἐφευρημένος
f ἐφευρηκυῖᾰ ἐφευρημένη
n ἐφευρηκός ἐφευρημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐφηύρηκᾰ, ἐφηύρημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐφηύρηκᾰ ἐφηύρηκᾰς ἐφηύρηκε(ν) ἐφηυρήκᾰτον ἐφηυρήκᾰτον ἐφηυρήκᾰμεν ἐφηυρήκᾰτε ἐφηυρήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐφηυρήκω ἐφηυρήκῃς ἐφηυρήκῃ ἐφηυρήκητον ἐφηυρήκητον ἐφηυρήκωμεν ἐφηυρήκητε ἐφηυρήκωσῐ(ν)
optative ἐφηυρήκοιμῐ,
ἐφηυρηκοίην 		ἐφηυρήκοις,
ἐφηυρηκοίης 		ἐφηυρήκοι,
ἐφηυρηκοίη 		ἐφηυρήκοιτον ἐφηυρηκοίτην ἐφηυρήκοιμεν ἐφηυρήκοιτε ἐφηυρήκοιεν
imperative   ἐφηύρηκε ἐφηυρηκέτω ἐφηυρήκετον ἐφηυρηκέτων   ἐφηυρήκετε ἐφηυρηκόντων
middle/
passive 		indicative ἐφηύρημαι ἐφηύρησαι ἐφηύρηται ἐφηύρησθον ἐφηύρησθον ἐφηυρήμεθᾰ ἐφηύρησθε ἐφηύρηνται
subjunctive ἐφηυρημένος ὦ ἐφηυρημένος ᾖς ἐφηυρημένος ᾖ ἐφηυρημένω ἦτον ἐφηυρημένω ἦτον ἐφηυρημένοι ὦμεν ἐφηυρημένοι ἦτε ἐφηυρημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐφηυρημένος εἴην ἐφηυρημένος εἴης ἐφηυρημένος εἴη ἐφηυρημένω εἴητον/εἶτον ἐφηυρημένω εἰήτην/εἴτην ἐφηυρημένοι εἴημεν/εἶμεν ἐφηυρημένοι εἴητε/εἶτε ἐφηυρημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐφηύρησο ἐφηυρήσθω ἐφηύρησθον ἐφηυρήσθων   ἐφηύρησθε ἐφηυρήσθων
active middle/passive
infinitive ἐφηυρηκέναι ἐφηυρῆσθαι
participle m ἐφηυρηκώς ἐφηυρημένος
f ἐφηυρηκυῖᾰ ἐφηυρημένη
n ἐφηυρηκός ἐφηυρημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia