ἔδων • (édōn) m (feminine ἔδουσᾰ, neuter ἔδον); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἔδων édōn |
ἔδουσᾰ édousă |
ἔδον édon |
ἔδοντε édonte |
ἐδούσᾱ edoúsā |
ἔδοντε édonte |
ἔδοντες édontes |
ἔδουσαι édousai |
ἔδοντᾰ édontă | |||||
Genitive | ἔδοντος édontos |
ἐδούσης edoúsēs |
ἔδοντος édontos |
ἐδόντοιν edóntoin |
ἐδούσαιν edoúsain |
ἐδόντοιν edóntoin |
ἐδόντων edóntōn |
ἐδουσῶν edousôn |
ἐδόντων edóntōn | |||||
Dative | ἔδοντῐ édontĭ |
ἐδούσῃ edoúsēi |
ἔδοντῐ édontĭ |
ἐδόντοιν edóntoin |
ἐδούσαιν edoúsain |
ἐδόντοιν edóntoin |
ἔδουσῐ / ἔδουσῐν édousĭ(n) |
ἐδούσαις edoúsais |
ἔδουσῐ / ἔδουσῐν édousĭ(n) | |||||
Accusative | ἔδοντᾰ édontă |
ἔδουσᾰν édousăn |
ἔδον édon |
ἔδοντε édonte |
ἐδούσᾱ edoúsā |
ἔδοντε édonte |
ἔδοντᾰς édontăs |
ἐδούσᾱς edoúsās |
ἔδοντᾰ édontă | |||||
Vocative | ἔδων édōn |
ἔδουσᾰ édousă |
ἔδον édon |
ἔδοντε édonte |
ἐδούσᾱ edoúsā |
ἔδοντε édonte |
ἔδοντες édontes |
ἔδουσαι édousai |
ἔδοντᾰ édontă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἐδόντως edóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|