ἕτᾰρος • (hétăros) m (genitive ἑτάρου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἕτᾰρος hétăros |
ἑτᾰ́ρω hetắrō |
ἕτᾰροι hétăroi | ||||||||||
Genitive | ἑτᾰ́ρου / ἑτᾰροῖο / ἑτᾰ́ροιο / ἑτᾰρόο / ἑτᾰ́ροο hetắrou / hetăroîo / hetắroio / hetăróo / hetắroo |
ἑτᾰ́ροιῐν hetắroiĭn |
ἑτᾰ́ρων hetắrōn | ||||||||||
Dative | ἑτᾰ́ρῳ hetắrōi |
ἑτᾰ́ροιῐν hetắroiĭn |
ἑτᾰ́ροισῐ / ἑτᾰ́ροισῐν / ἑτᾰ́ροις hetắroisĭ(n) / hetắrois | ||||||||||
Accusative | ἕτᾰρον hétăron |
ἑτᾰ́ρω hetắrō |
ἑτᾰ́ρους hetắrous | ||||||||||
Vocative | ἕτᾰρε hétăre |
ἑτᾰ́ρω hetắrō |
ἕτᾰροι hétăroi | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ ἕτᾰρος ho hétăros |
τὼ ἑτᾰ́ρω tṑ hetắrō |
τοὶ ἕτᾰροι toì hétăroi | ||||||||||
Genitive | τοῦ ἑτᾰ́ροιο toû hetắroio |
τοῖν ἑτᾰ́ροιν toîn hetắroin |
τῶν ἑτᾰ́ρων tôn hetắrōn | ||||||||||
Dative | τῷ ἑτᾰ́ρῳ tôi hetắrōi |
τοῖν ἑτᾰ́ροιν toîn hetắroin |
τοῖς ἑτᾰ́ροις toîs hetắrois | ||||||||||
Accusative | τὸν ἕτᾰρον tòn hétăron |
τὼ ἑτᾰ́ρω tṑ hetắrō |
τοὺς ἑτᾰ́ρους toùs hetắrous | ||||||||||
Vocative | ἕτᾰρε hétăre |
ἑτᾰ́ρω hetắrō |
ἕτᾰροι hétăroi | ||||||||||
Notes: |
|