ἠξῐωμένος • (ēxiōménos) m (feminine ἠξῐωμένη, neuter ἠξῐωμένον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ἠξῐωμένος ēxiōménos |
ἠξῐωμένη ēxiōménē |
ἠξῐωμένον ēxiōménon |
ἠξῐωμένω ēxiōménō |
ἠξῐωμένᾱ ēxiōménā |
ἠξῐωμένω ēxiōménō |
ἠξῐωμένοι ēxiōménoi |
ἠξῐωμέναι ēxiōménai |
ἠξῐωμένᾰ ēxiōména | |||||
Genitive | ἠξῐωμένου ēxiōménou |
ἠξῐωμένης ēxiōménēs |
ἠξῐωμένου ēxiōménou |
ἠξῐωμένοιν ēxiōménoin |
ἠξῐωμέναιν ēxiōménain |
ἠξῐωμένοιν ēxiōménoin |
ἠξῐωμένων ēxiōménōn |
ἠξῐωμένων ēxiōménōn |
ἠξῐωμένων ēxiōménōn | |||||
Dative | ἠξῐωμένῳ ēxiōménōi |
ἠξῐωμένῃ ēxiōménēi |
ἠξῐωμένῳ ēxiōménōi |
ἠξῐωμένοιν ēxiōménoin |
ἠξῐωμέναιν ēxiōménain |
ἠξῐωμένοιν ēxiōménoin |
ἠξῐωμένοις ēxiōménois |
ἠξῐωμέναις ēxiōménais |
ἠξῐωμένοις ēxiōménois | |||||
Accusative | ἠξῐωμένον ēxiōménon |
ἠξῐωμένην ēxiōménēn |
ἠξῐωμένον ēxiōménon |
ἠξῐωμένω ēxiōménō |
ἠξῐωμένᾱ ēxiōménā |
ἠξῐωμένω ēxiōménō |
ἠξῐωμένους ēxiōménous |
ἠξῐωμένᾱς ēxiōménās |
ἠξῐωμένᾰ ēxiōména | |||||
Vocative | ἠξῐωμένε ēxiōméne |
ἠξῐωμένη ēxiōménē |
ἠξῐωμένον ēxiōménon |
ἠξῐωμένω ēxiōménō |
ἠξῐωμένᾱ ēxiōménā |
ἠξῐωμένω ēxiōménō |
ἠξῐωμένοι ēxiōménoi |
ἠξῐωμέναι ēxiōménai |
ἠξῐωμένᾰ ēxiōména | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἠξῐωμένως ēxiōménōs |
ἠξῐωμενώτερος ēxiōmenṓteros |
ἠξῐωμενώτᾰτος ēxiōmenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|