From ἤπειρος (ḗpeiros, “mainland”) + -ις (-is, feminine demonymic suffix).
ἠπειρῶτῐς • (ēpeirôtis) f (genitive ἠπειρώτῐδος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ἠπειρῶτῐς hē ēpeirôtis |
τὼ ἠπειρώτῐδε tṑ ēpeirṓtide |
αἱ ἠπειρώτῐδες hai ēpeirṓtides | ||||||||||
| Genitive | τῆς ἠπειρώτῐδος tês ēpeirṓtidos |
τοῖν ἠπειρωτῐ́δοιν toîn ēpeirōtídoin |
τῶν ἠπειρωτῐ́δων tôn ēpeirōtídōn | ||||||||||
| Dative | τῇ ἠπειρώτῐδῐ têi ēpeirṓtidi |
τοῖν ἠπειρωτῐ́δοιν toîn ēpeirōtídoin |
ταῖς ἠπειρώτῐσῐ / ἠπειρώτῐσῐν taîs ēpeirṓtisi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν ἠπειρώτῐδᾰ tḕn ēpeirṓtida |
τὼ ἠπειρώτῐδε tṑ ēpeirṓtide |
τᾱ̀ς ἠπειρώτῐδᾰς tā̀s ēpeirṓtidas | ||||||||||
| Vocative | ἠπειρῶτῐς ēpeirôtis |
ἠπειρώτῐδε ēpeirṓtide |
ἠπειρώτῐδες ēpeirṓtides | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||