From ἰχθύς (ikhthús, “fish”) + μέδων (médōn, “ruler”).
ἰχθυμέδων • (ikhthumédōn) m (genitive ἰχθυμέδοντος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἰχθυμέδων ho ikhthumédōn |
τὼ ἰχθυμέδοντε tṑ ikhthumédonte |
οἱ ἰχθυμέδοντες hoi ikhthumédontes | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἰχθυμέδοντος toû ikhthumédontos |
τοῖν ἰχθυμεδόντοιν toîn ikhthumedóntoin |
τῶν ἰχθυμεδόντων tôn ikhthumedóntōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἰχθυμέδοντῐ tôi ikhthumédontĭ |
τοῖν ἰχθυμεδόντοιν toîn ikhthumedóntoin |
τοῖς ἰχθυμέδουσῐ / ἰχθυμέδουσῐν toîs ikhthumédousĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν ἰχθυμέδοντᾰ tòn ikhthumédontă |
τὼ ἰχθυμέδοντε tṑ ikhthumédonte |
τοὺς ἰχθυμέδοντᾰς toùs ikhthumédontăs | ||||||||||
| Vocative | ἰχθυμέδον ikhthumédon |
ἰχθυμέδοντε ikhthumédonte |
ἰχθυμέδοντες ikhthumédontes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||