From ἱερός (hierós, “holy”) + -εια (-eia, feminine occupation suffix).
ἱέρειᾰ • (hiéreia) f (genitive ἱερείᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ἱέρειᾰ hē hiéreia |
τὼ ἱερείᾱ tṑ hiereíā |
αἱ ἱέρειαι hai hiéreiai | ||||||||||
Genitive | τῆς ἱερείᾱς tês hiereíās |
τοῖν ἱερείαιν toîn hiereíain |
τῶν ἱερειῶν tôn hiereiôn | ||||||||||
Dative | τῇ ἱερείᾳ têi hiereíāi |
τοῖν ἱερείαιν toîn hiereíain |
ταῖς ἱερείαις taîs hiereíais | ||||||||||
Accusative | τὴν ἱέρειᾰν tḕn hiéreian |
τὼ ἱερείᾱ tṑ hiereíā |
τᾱ̀ς ἱερείᾱς tā̀s hiereíās | ||||||||||
Vocative | ἱέρειᾰ hiéreia |
ἱερείᾱ hiereíā |
ἱέρειαι hiéreiai | ||||||||||
Notes: |
|