From ὀβελίσκος (obelískos, “spit, obelisk”) + λυχνίον (lukhníon, “lampholder”).
ὀβελῐσκολῠ́χνῐον • (obelĭskolŭ́khnĭon) n (genitive ὀβελῐσκολῠχνῐ́ου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ὀβελῐσκολῠ́χνῐον tò obelĭskolŭ́khnĭon |
τὼ ὀβελῐσκολῠχνῐ́ω tṑ obelĭskolŭkhnĭ́ō |
τᾰ̀ ὀβελῐσκολῠ́χνῐᾰ tằ obelĭskolŭ́khnĭă | ||||||||||
Genitive | τοῦ ὀβελῐσκολῠχνῐ́ου toû obelĭskolŭkhnĭ́ou |
τοῖν ὀβελῐσκολῠχνῐ́οιν toîn obelĭskolŭkhnĭ́oin |
τῶν ὀβελῐσκολῠχνῐ́ων tôn obelĭskolŭkhnĭ́ōn | ||||||||||
Dative | τῷ ὀβελῐσκολῠχνῐ́ῳ tôi obelĭskolŭkhnĭ́ōi |
τοῖν ὀβελῐσκολῠχνῐ́οιν toîn obelĭskolŭkhnĭ́oin |
τοῖς ὀβελῐσκολῠχνῐ́οις toîs obelĭskolŭkhnĭ́ois | ||||||||||
Accusative | τὸ ὀβελῐσκολῠ́χνῐον tò obelĭskolŭ́khnĭon |
τὼ ὀβελῐσκολῠχνῐ́ω tṑ obelĭskolŭkhnĭ́ō |
τᾰ̀ ὀβελῐσκολῠ́χνῐᾰ tằ obelĭskolŭ́khnĭă | ||||||||||
Vocative | ὀβελῐσκολῠ́χνῐον obelĭskolŭ́khnĭon |
ὀβελῐσκολῠχνῐ́ω obelĭskolŭkhnĭ́ō |
ὀβελῐσκολῠ́χνῐᾰ obelĭskolŭ́khnĭă | ||||||||||
Notes: |
|