ὀλοφῡρόμενος • (olophūrómenos) m (feminine ὀλοφῡρομένη, neuter ὀλοφῡρόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ὀλοφῡρόμενος olophūrómenos |
ὀλοφῡρομένη olophūroménē |
ὀλοφῡρόμενον olophūrómenon |
ὀλοφῡρομένω olophūroménō |
ὀλοφῡρομένᾱ olophūroménā |
ὀλοφῡρομένω olophūroménō |
ὀλοφῡρόμενοι olophūrómenoi |
ὀλοφῡρόμεναι olophūrómenai |
ὀλοφῡρόμενᾰ olophūrómena | |||||
Genitive | ὀλοφῡρομένου olophūroménou |
ὀλοφῡρομένης olophūroménēs |
ὀλοφῡρομένου olophūroménou |
ὀλοφῡρομένοιν olophūroménoin |
ὀλοφῡρομέναιν olophūroménain |
ὀλοφῡρομένοιν olophūroménoin |
ὀλοφῡρομένων olophūroménōn |
ὀλοφῡρομένων olophūroménōn |
ὀλοφῡρομένων olophūroménōn | |||||
Dative | ὀλοφῡρομένῳ olophūroménōi |
ὀλοφῡρομένῃ olophūroménēi |
ὀλοφῡρομένῳ olophūroménōi |
ὀλοφῡρομένοιν olophūroménoin |
ὀλοφῡρομέναιν olophūroménain |
ὀλοφῡρομένοιν olophūroménoin |
ὀλοφῡρομένοις olophūroménois |
ὀλοφῡρομέναις olophūroménais |
ὀλοφῡρομένοις olophūroménois | |||||
Accusative | ὀλοφῡρόμενον olophūrómenon |
ὀλοφῡρομένην olophūroménēn |
ὀλοφῡρόμενον olophūrómenon |
ὀλοφῡρομένω olophūroménō |
ὀλοφῡρομένᾱ olophūroménā |
ὀλοφῡρομένω olophūroménō |
ὀλοφῡρομένους olophūroménous |
ὀλοφῡρομένᾱς olophūroménās |
ὀλοφῡρόμενᾰ olophūrómena | |||||
Vocative | ὀλοφῡρόμενε olophūrómene |
ὀλοφῡρομένη olophūroménē |
ὀλοφῡρόμενον olophūrómenon |
ὀλοφῡρομένω olophūroménō |
ὀλοφῡρομένᾱ olophūroménā |
ὀλοφῡρομένω olophūroménō |
ὀλοφῡρόμενοι olophūrómenoi |
ὀλοφῡρόμεναι olophūrómenai |
ὀλοφῡρόμενᾰ olophūrómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ὀλοφῡρομένως olophūroménōs |
ὀλοφῡρομενώτερος olophūromenṓteros |
ὀλοφῡρομενώτᾰτος olophūromenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|