From ὀξύς (oxús, “sharp, acid”) + πέπερι (péperi, “pepper”).
ὀξῠπέπερῐ • (oxupéperi) n (genitive ὀξῠπεπέρεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ὀξῠπέπερῐ tò oxupéperi |
τὼ ὀξῠπεπέρει tṑ oxupepérei |
τᾰ̀ ὀξῠπεπέρη / ὀξῠπεπέρεᾰ tà oxupepérē / oxupepérea | ||||||||||
Genitive | τοῦ ὀξῠπεπέρεως toû oxupepéreōs |
τοῖν ὀξῠπεπερέοιν toîn oxupeperéoin |
τῶν ὀξῠπεπέρεων tôn oxupepéreōn | ||||||||||
Dative | τῷ ὀξῠπεπέρει tôi oxupepérei |
τοῖν ὀξῠπεπερέοιν toîn oxupeperéoin |
τοῖς ὀξῠπεπέρεσῐ / ὀξῠπεπέρεσῐν toîs oxupepéresi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ ὀξῠπέπερῐ tò oxupéperi |
τὼ ὀξῠπεπέρει tṑ oxupepérei |
τᾰ̀ ὀξῠπεπέρη / ὀξῠπεπέρεᾰ tà oxupepérē / oxupepérea | ||||||||||
Vocative | ὀξῠπέπερῐ oxupéperi |
ὀξῠπεπέρει oxupepérei |
ὀξῠπεπέρη / ὀξῠπεπέρεᾰ oxupepérē / oxupepérea | ||||||||||
Notes: |
|