From ὄροφος (órophos, “thatch”) + -ινος (-inos).
ὀρόφῐνος • (oróphinos) m (feminine ὀροφῐ́νη, neuter ὀρόφῐνον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ὀρόφῐνος oróphinos |
ὀροφῐ́νη orophínē |
ὀρόφῐνον oróphinon |
ὀροφῐ́νω orophínō |
ὀροφῐ́νᾱ orophínā |
ὀροφῐ́νω orophínō |
ὀρόφῐνοι oróphinoi |
ὀρόφῐναι oróphinai |
ὀρόφῐνᾰ oróphina | |||||
Genitive | ὀροφῐ́νου orophínou |
ὀροφῐ́νης orophínēs |
ὀροφῐ́νου orophínou |
ὀροφῐ́νοιν orophínoin |
ὀροφῐ́ναιν orophínain |
ὀροφῐ́νοιν orophínoin |
ὀροφῐ́νων orophínōn |
ὀροφῐ́νων orophínōn |
ὀροφῐ́νων orophínōn | |||||
Dative | ὀροφῐ́νῳ orophínōi |
ὀροφῐ́νῃ orophínēi |
ὀροφῐ́νῳ orophínōi |
ὀροφῐ́νοιν orophínoin |
ὀροφῐ́ναιν orophínain |
ὀροφῐ́νοιν orophínoin |
ὀροφῐ́νοις orophínois |
ὀροφῐ́ναις orophínais |
ὀροφῐ́νοις orophínois | |||||
Accusative | ὀρόφῐνον oróphinon |
ὀροφῐ́νην orophínēn |
ὀρόφῐνον oróphinon |
ὀροφῐ́νω orophínō |
ὀροφῐ́νᾱ orophínā |
ὀροφῐ́νω orophínō |
ὀροφῐ́νους orophínous |
ὀροφῐ́νᾱς orophínās |
ὀρόφῐνᾰ oróphina | |||||
Vocative | ὀρόφῐνε oróphine |
ὀροφῐ́νη orophínē |
ὀρόφῐνον oróphinon |
ὀροφῐ́νω orophínō |
ὀροφῐ́νᾱ orophínā |
ὀροφῐ́νω orophínō |
ὀρόφῐνοι oróphinoi |
ὀρόφῐναι oróphinai |
ὀρόφῐνᾰ oróphina | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ὀροφῐ́νως orophínōs |
ὀροφῐνώτερος orophinṓteros |
ὀροφῐνώτᾰτος orophinṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|