ὀρύσσω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ὀρύσσω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ὀρύσσω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ὀρύσσω in singular and plural. Everything you need to know about the word ὀρύσσω you have here. The definition of the word ὀρύσσω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofὀρύσσω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: ορύσσω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From Proto-Indo-European *h₃rewk-. Cognate with Latin runcō.

Pronunciation

 

Verb

ὀρῠ́σσω • (orússō)

  1. (transitive) to dig
    Synonyms: λᾰχαίνω (lakhaínō), σκᾰ́πτω (skáptō)

Conjugation

   Present: ὀρύσσω, ὀρύσσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὀρύσσω ὀρύσσεις ὀρύσσει ὀρύσσετον ὀρύσσετον ὀρύσσομεν ὀρύσσετε ὀρύσσουσῐ(ν)
subjunctive ὀρύσσω ὀρύσσῃς ὀρύσσῃ ὀρύσσητον ὀρύσσητον ὀρύσσωμεν ὀρύσσητε ὀρύσσωσῐ(ν)
optative ὀρύσσοιμῐ ὀρύσσοις ὀρύσσοι ὀρύσσοιτον ὀρυσσοίτην ὀρύσσοιμεν ὀρύσσοιτε ὀρύσσοιεν
imperative   ὄρυσσε ὀρυσσέτω ὀρύσσετον ὀρυσσέτων   ὀρύσσετε ὀρυσσόντων
middle/
passive 		indicative ὀρύσσομαι ὀρύσσῃ,
ὀρύσσει 		ὀρύσσεται ὀρύσσεσθον ὀρύσσεσθον ὀρυσσόμεθᾰ ὀρύσσεσθε ὀρύσσονται
subjunctive ὀρύσσωμαι ὀρύσσῃ ὀρύσσηται ὀρύσσησθον ὀρύσσησθον ὀρυσσώμεθᾰ ὀρύσσησθε ὀρύσσωνται
optative ὀρυσσοίμην ὀρύσσοιο ὀρύσσοιτο ὀρύσσοισθον ὀρυσσοίσθην ὀρυσσοίμεθᾰ ὀρύσσοισθε ὀρύσσοιντο
imperative   ὀρύσσου ὀρυσσέσθω ὀρύσσεσθον ὀρυσσέσθων   ὀρύσσεσθε ὀρυσσέσθων
active middle/passive
infinitive ὀρύσσειν ὀρύσσεσθαι
participle m ὀρύσσων ὀρυσσόμενος
f ὀρύσσουσᾰ ὀρυσσομένη
n ὀρῦσσον ὀρυσσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὤρυσσον, ὠρυσσόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὤρυσσον ὤρυσσες ὤρυσσε(ν) ὠρύσσετον ὠρυσσέτην ὠρύσσομεν ὠρύσσετε ὤρυσσον
middle/
passive 		indicative ὠρυσσόμην ὠρύσσου ὠρύσσετο ὠρύσσεσθον ὠρυσσέσθην ὠρυσσόμεθᾰ ὠρύσσεσθε ὠρύσσοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὀρύξω, ὀρύξομαι, ὀρυχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὀρύξω ὀρύξεις ὀρύξει ὀρύξετον ὀρύξετον ὀρύξομεν ὀρύξετε ὀρύξουσῐ(ν)
optative ὀρύξοιμῐ ὀρύξοις ὀρύξοι ὀρύξοιτον ὀρυξοίτην ὀρύξοιμεν ὀρύξοιτε ὀρύξοιεν
middle indicative ὀρύξομαι ὀρύξῃ,
ὀρύξει 		ὀρύξεται ὀρύξεσθον ὀρύξεσθον ὀρυξόμεθᾰ ὀρύξεσθε ὀρύξονται
optative ὀρυξοίμην ὀρύξοιο ὀρύξοιτο ὀρύξοισθον ὀρυξοίσθην ὀρυξοίμεθᾰ ὀρύξοισθε ὀρύξοιντο
passive indicative ὀρυχθήσομαι ὀρυχθήσῃ ὀρυχθήσεται ὀρυχθήσεσθον ὀρυχθήσεσθον ὀρυχθησόμεθᾰ ὀρυχθήσεσθε ὀρυχθήσονται
optative ὀρυχθησοίμην ὀρυχθήσοιο ὀρυχθήσοιτο ὀρυχθήσοισθον ὀρυχθησοίσθην ὀρυχθησοίμεθᾰ ὀρυχθήσοισθε ὀρυχθήσοιντο
active middle passive
infinitive ὀρύξειν ὀρύξεσθαι ὀρυχθήσεσθαι
participle m ὀρύξων ὀρυξόμενος ὀρυχθησόμενος
f ὀρύξουσᾰ ὀρυξομένη ὀρυχθησομένη
n ὀρῦξον ὀρυξόμενον ὀρυχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὤρυξᾰ, ὠρυξᾰ́μην, ὠρύχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὤρυξᾰ ὤρυξᾰς ὤρυξε(ν) ὠρύξᾰτον ὠρυξᾰ́την ὠρύξᾰμεν ὠρύξᾰτε ὤρυξᾰν
subjunctive ὀρύξω ὀρύξῃς ὀρύξῃ ὀρύξητον ὀρύξητον ὀρύξωμεν ὀρύξητε ὀρύξωσῐ(ν)
optative ὀρύξαιμῐ ὀρύξειᾰς,
ὀρύξαις 		ὀρύξειε(ν),
ὀρύξαι 		ὀρύξαιτον ὀρυξαίτην ὀρύξαιμεν ὀρύξαιτε ὀρύξειᾰν,
ὀρύξαιεν
imperative   ὄρυξον ὀρυξᾰ́τω ὀρύξᾰτον ὀρυξᾰ́των   ὀρύξᾰτε ὀρυξᾰ́ντων
middle indicative ὠρυξᾰ́μην ὠρύξω ὠρύξᾰτο ὠρύξᾰσθον ὠρυξᾰ́σθην ὠρυξᾰ́μεθᾰ ὠρύξᾰσθε ὠρύξᾰντο
subjunctive ὀρύξωμαι ὀρύξῃ ὀρύξηται ὀρύξησθον ὀρύξησθον ὀρυξώμεθᾰ ὀρύξησθε ὀρύξωνται
optative ὀρυξαίμην ὀρύξαιο ὀρύξαιτο ὀρύξαισθον ὀρυξαίσθην ὀρυξαίμεθᾰ ὀρύξαισθε ὀρύξαιντο
imperative   ὄρυξαι ὀρυξᾰ́σθω ὀρύξᾰσθον ὀρυξᾰ́σθων   ὀρύξᾰσθε ὀρυξᾰ́σθων
passive indicative ὠρύχθην ὠρύχθης ὠρύχθη ὠρύχθητον ὠρυχθήτην ὠρύχθημεν ὠρύχθητε ὠρύχθησᾰν
subjunctive ὀρυχθῶ ὀρυχθῇς ὀρυχθῇ ὀρυχθῆτον ὀρυχθῆτον ὀρυχθῶμεν ὀρυχθῆτε ὀρυχθῶσῐ(ν)
optative ὀρυχθείην ὀρυχθείης ὀρυχθείη ὀρυχθεῖτον,
ὀρυχθείητον 		ὀρυχθείτην,
ὀρυχθειήτην 		ὀρυχθεῖμεν,
ὀρυχθείημεν 		ὀρυχθεῖτε,
ὀρυχθείητε 		ὀρυχθεῖεν,
ὀρυχθείησᾰν
imperative   ὀρύχθητῐ ὀρυχθήτω ὀρύχθητον ὀρυχθήτων   ὀρύχθητε ὀρυχθέντων
active middle passive
infinitive ὀρῦξαι ὀρύξᾰσθαι ὀρυχθῆναι
participle m ὀρύξᾱς ὀρυξᾰ́μενος ὀρυχθείς
f ὀρύξᾱσᾰ ὀρυξᾰμένη ὀρυχθεῖσᾰ
n ὀρῦξᾰν ὀρυξᾰ́μενον ὀρυχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὤρυγον, ὠρυγόμην, ὠρύγην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὤρυγον ὤρυγες ὤρυγε(ν) ὠρύγετον ὠρυγέτην ὠρύγομεν ὠρύγετε ὤρυγον
subjunctive ὀρύγω ὀρύγῃς ὀρύγῃ ὀρύγητον ὀρύγητον ὀρύγωμεν ὀρύγητε ὀρύγωσῐ(ν)
optative ὀρύγοιμῐ ὀρύγοις ὀρύγοι ὀρύγοιτον ὀρυγοίτην ὀρύγοιμεν ὀρύγοιτε ὀρύγοιεν
imperative   ὄρυγε ὀρυγέτω ὀρύγετον ὀρυγέτων   ὀρύγετε ὀρυγόντων
middle indicative ὠρυγόμην ὠρύγου ὠρύγετο ὠρύγεσθον ὠρυγέσθην ὠρυγόμεθᾰ ὠρύγεσθε ὠρύγοντο
subjunctive ὀρύγωμαι ὀρύγῃ ὀρύγηται ὀρύγησθον ὀρύγησθον ὀρυγώμεθᾰ ὀρύγησθε ὀρύγωνται
optative ὀρυγοίμην ὀρύγοιο ὀρύγοιτο ὀρύγοισθον ὀρυγοίσθην ὀρυγοίμεθᾰ ὀρύγοισθε ὀρύγοιντο
imperative   ὀρυγοῦ ὀρυγέσθω ὀρύγεσθον ὀρυγέσθων   ὀρύγεσθε ὀρυγέσθων
passive indicative ὠρύγην ὠρύγης ὠρύγη ὠρύγητον ὠρυγήτην ὠρύγημεν ὠρύγητε ὠρύγησᾰν
subjunctive ὀρυγῶ ὀρυγῇς ὀρυγῇ ὀρυγῆτον ὀρυγῆτον ὀρυγῶμεν ὀρυγῆτε ὀρυγῶσῐ(ν)
optative ὀρυγείην ὀρυγείης ὀρυγείη ὀρυγεῖτον,
ὀρυγείητον 		ὀρυγείτην,
ὀρυγειήτην 		ὀρυγεῖμεν,
ὀρυγείημεν 		ὀρυγεῖτε,
ὀρυγείητε 		ὀρυγεῖεν,
ὀρυγείησᾰν
imperative   ὀρύγηθῐ ὀρυγήτω ὀρύγητον ὀρυγήτων   ὀρύγητε ὀρυγέντων
active middle passive
infinitive ὀρυγεῖν ὀρυγέσθαι ὀρυγῆναι
participle m ὀρυγών ὀρυγόμενος ὀρυγείς
f ὀρυγοῦσᾰ ὀρυγομένη ὀρυγεῖσᾰ
n ὀρυγόν ὀρυγόμενον ὀρυγέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ὀρώρυχᾰ, ὀρώρυμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὀρώρυχᾰ ὀρώρυχᾰς ὀρώρυχε(ν) ὀρωρύχᾰτον ὀρωρύχᾰτον ὀρωρύχᾰμεν ὀρωρύχᾰτε ὀρωρύχᾱσῐ(ν)
subjunctive ὀρωρύχω ὀρωρύχῃς ὀρωρύχῃ ὀρωρύχητον ὀρωρύχητον ὀρωρύχωμεν ὀρωρύχητε ὀρωρύχωσῐ(ν)
optative ὀρωρύχοιμῐ,
ὀρωρυχοίην 		ὀρωρύχοις,
ὀρωρυχοίης 		ὀρωρύχοι,
ὀρωρυχοίη 		ὀρωρύχοιτον ὀρωρυχοίτην ὀρωρύχοιμεν ὀρωρύχοιτε ὀρωρύχοιεν
imperative   ὀρώρυχε ὀρωρυχέτω ὀρωρύχετον ὀρωρυχέτων   ὀρωρύχετε ὀρωρυχόντων
middle/
passive 		indicative ὀρώρυμαι ὀρώρυσαι ὀρώρυται ὀρώρυσθον ὀρώρυσθον ὀρωρύμεθᾰ ὀρώρυσθε ὀρώρυνται
subjunctive ὀρωρυμένος ὦ ὀρωρυμένος ᾖς ὀρωρυμένος ᾖ ὀρωρυμένω ἦτον ὀρωρυμένω ἦτον ὀρωρυμένοι ὦμεν ὀρωρυμένοι ἦτε ὀρωρυμένοι ὦσῐ(ν)
optative ὀρωρυμένος εἴην ὀρωρυμένος εἴης ὀρωρυμένος εἴη ὀρωρυμένω εἴητον/εἶτον ὀρωρυμένω εἰήτην/εἴτην ὀρωρυμένοι εἴημεν/εἶμεν ὀρωρυμένοι εἴητε/εἶτε ὀρωρυμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ὀρώρυσο ὀρωρύσθω ὀρώρυσθον ὀρωρύσθων   ὀρώρυσθε ὀρωρύσθων
active middle/passive
infinitive ὀρωρυχέναι ὀρωρῦσθαι
participle m ὀρωρυχώς ὀρωρυμένος
f ὀρωρυχυῖᾰ ὀρωρυμένη
n ὀρωρυχός ὀρωρυμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ὠρωρύγειν, ὠρωρύγμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὠρωρύγειν,
ὠρωρύγη 		ὠρωρύγεις,
ὠρωρύγης 		ὠρωρύγει(ν) ὠρωρύγετον ὠρωρυγέτην ὠρωρύγεμεν ὠρωρύγετε ὠρωρύγεσᾰν
middle/
passive 		indicative ὠρωρύγμην ὠρώρυξο ὠρώρυκτο ὠρώρυχθον ὠρωρύχθην ὠρωρύγμεθᾰ ὠρώρυχθε ὠρωρύγᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: ορύσσω (orýsso)

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia