From ὀχετός (okhetós, “waterpipe, aqueduct”) + κάρα (kára, “head”).
ὀχετόκρᾱνον • (okhetókrānon) n (genitive ὀχετοκρᾱ́νου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ ὀχετόκρᾱνον tò okhetókrānon |
τὼ ὀχετοκρᾱ́νω tṑ okhetokrā́nō |
τᾰ̀ ὀχετόκρᾱνᾰ tà okhetókrāna | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ὀχετοκρᾱ́νου toû okhetokrā́nou |
τοῖν ὀχετοκρᾱ́νοιν toîn okhetokrā́noin |
τῶν ὀχετοκρᾱ́νων tôn okhetokrā́nōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ὀχετοκρᾱ́νῳ tôi okhetokrā́nōi |
τοῖν ὀχετοκρᾱ́νοιν toîn okhetokrā́noin |
τοῖς ὀχετοκρᾱ́νοις toîs okhetokrā́nois | ||||||||||
| Accusative | τὸ ὀχετόκρᾱνον tò okhetókrānon |
τὼ ὀχετοκρᾱ́νω tṑ okhetokrā́nō |
τᾰ̀ ὀχετόκρᾱνᾰ tà okhetókrāna | ||||||||||
| Vocative | ὀχετόκρᾱνον okhetókrānon |
ὀχετοκρᾱ́νω okhetokrā́nō |
ὀχετόκρᾱνᾰ okhetókrāna | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||