ὑδρηνάμενος • (hudrēnámenos) m (feminine ὑδρηνᾰμένη, neuter ὑδρηνάμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ὑδρηνάμενος hudrēnámenos |
ὑδρηναμένη hudrēnaménē |
ὑδρηνάμενον hudrēnámenon |
ὑδρηναμένω hudrēnaménō |
ὑδρηναμένᾱ hudrēnaménā |
ὑδρηναμένω hudrēnaménō |
ὑδρηνάμενοι hudrēnámenoi |
ὑδρηνάμεναι hudrēnámenai |
ὑδρηνάμενᾰ hudrēnámena | |||||
Genitive | ὑδρηναμένου hudrēnaménou |
ὑδρηναμένης hudrēnaménēs |
ὑδρηναμένου hudrēnaménou |
ὑδρηναμένοιν hudrēnaménoin |
ὑδρηναμέναιν hudrēnaménain |
ὑδρηναμένοιν hudrēnaménoin |
ὑδρηναμένων hudrēnaménōn |
ὑδρηναμένων hudrēnaménōn |
ὑδρηναμένων hudrēnaménōn | |||||
Dative | ὑδρηναμένῳ hudrēnaménōi |
ὑδρηναμένῃ hudrēnaménēi |
ὑδρηναμένῳ hudrēnaménōi |
ὑδρηναμένοιν hudrēnaménoin |
ὑδρηναμέναιν hudrēnaménain |
ὑδρηναμένοιν hudrēnaménoin |
ὑδρηναμένοις hudrēnaménois |
ὑδρηναμέναις hudrēnaménais |
ὑδρηναμένοις hudrēnaménois | |||||
Accusative | ὑδρηνάμενον hudrēnámenon |
ὑδρηναμένην hudrēnaménēn |
ὑδρηνάμενον hudrēnámenon |
ὑδρηναμένω hudrēnaménō |
ὑδρηναμένᾱ hudrēnaménā |
ὑδρηναμένω hudrēnaménō |
ὑδρηναμένους hudrēnaménous |
ὑδρηναμένᾱς hudrēnaménās |
ὑδρηνάμενᾰ hudrēnámena | |||||
Vocative | ὑδρηνάμενε hudrēnámene |
ὑδρηναμένη hudrēnaménē |
ὑδρηνάμενον hudrēnámenon |
ὑδρηναμένω hudrēnaménō |
ὑδρηναμένᾱ hudrēnaménā |
ὑδρηναμένω hudrēnaménō |
ὑδρηνάμενοι hudrēnámenoi |
ὑδρηνάμεναι hudrēnámenai |
ὑδρηνάμενᾰ hudrēnámena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ὑδρηναμένως hudrēnaménōs |
ὑδρηναμενώτερος hudrēnamenṓteros |
ὑδρηναμενώτᾰτος hudrēnamenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|