ὑπέρτερος

Ancient Greek

Etymology

From ὑπέρ (hupér) +‎ -τερος (-teros).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.pér.te.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)yˈper.te.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /yˈper.te.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /yˈper.te.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈper.te.ros/

Adjective

ὑπέρτερος • (hupérteros) m (feminine ὑπερτέρᾱ, neuter ὑπέρτερον); first/second declension

Declension

First and second declension of ῠ̔πέρτερος; ῠ̔περτέρᾱ; ῠ̔πέρτερον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ῠ̔πέρτερος hŭpérteros	ῠ̔περτέρᾱ hŭpertérā	ῠ̔πέρτερον hŭpérteron	ῠ̔περτέρω hŭpertérō	ῠ̔περτέρᾱ hŭpertérā	ῠ̔περτέρω hŭpertérō	ῠ̔πέρτεροι hŭpérteroi	ῠ̔πέρτεραι hŭpérterai	ῠ̔πέρτερᾰ hŭpérteră
Genitive	ῠ̔περτέρου hŭpertérou	ῠ̔περτέρᾱς hŭpertérās	ῠ̔περτέρου hŭpertérou	ῠ̔περτέροιν hŭpertéroin	ῠ̔περτέραιν hŭpertérain	ῠ̔περτέροιν hŭpertéroin	ῠ̔περτέρων hŭpertérōn	ῠ̔περτέρων hŭpertérōn	ῠ̔περτέρων hŭpertérōn
Dative	ῠ̔περτέρῳ hŭpertérōi	ῠ̔περτέρᾳ hŭpertérāi	ῠ̔περτέρῳ hŭpertérōi	ῠ̔περτέροιν hŭpertéroin	ῠ̔περτέραιν hŭpertérain	ῠ̔περτέροιν hŭpertéroin	ῠ̔περτέροις hŭpertérois	ῠ̔περτέραις hŭpertérais	ῠ̔περτέροις hŭpertérois
Accusative	ῠ̔πέρτερον hŭpérteron	ῠ̔περτέρᾱν hŭpertérān	ῠ̔πέρτερον hŭpérteron	ῠ̔περτέρω hŭpertérō	ῠ̔περτέρᾱ hŭpertérā	ῠ̔περτέρω hŭpertérō	ῠ̔περτέρους hŭpertérous	ῠ̔περτέρᾱς hŭpertérās	ῠ̔πέρτερᾰ hŭpérteră
Vocative	ῠ̔πέρτερε hŭpértere	ῠ̔περτέρᾱ hŭpertérā	ῠ̔πέρτερον hŭpérteron	ῠ̔περτέρω hŭpertérō	ῠ̔περτέρᾱ hŭpertérā	ῠ̔περτέρω hŭpertérō	ῠ̔πέρτεροι hŭpérteroi	ῠ̔πέρτεραι hŭpérterai	ῠ̔πέρτερᾰ hŭpérteră
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ῠ̔πέρτερον hŭpérteron			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ὑπέρτερος

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia