ὑπερ- (huper-) + μένος (ménos) + -ής (-ḗs)
ὑπερμενής • (hupermenḗs) m or f (neuter ὑπερμενές); third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ὑπερμενής hupermenḗs |
ὑπερμενές hupermenés |
ὑπερμενεῖ / ὑπερμενέε hupermeneî / hupermenée |
ὑπερμενεῖ / ὑπερμενέε hupermeneî / hupermenée |
ὑπερμενεῖς / ὑπερμενέες hupermeneîs / hupermenées |
ὑπερμενέᾰ hupermenéă | ||||||||
Genitive | ὑπερμενέος / ὑπερμενεῦς hupermenéos / hupermeneûs |
ὑπερμενέος / ὑπερμενεῦς hupermenéos / hupermeneûs |
ὑπερμενοῖν hupermenoîn |
ὑπερμενοῖν hupermenoîn |
ὑπερμενέων hupermenéōn |
ὑπερμενέων hupermenéōn | ||||||||
Dative | ὑπερμενεῖ / ὑπερμενέῐ̈ hupermeneî / hupermenéĭ̈ |
ὑπερμενεῖ / ὑπερμενέῐ̈ hupermeneî / hupermenéĭ̈ |
ὑπερμενοῖν hupermenoîn |
ὑπερμενοῖν hupermenoîn |
ὑπερμενέσῐ / ὑπερμενέσῐν hupermenésĭ(n) |
ὑπερμενέσῐ / ὑπερμενέσῐν hupermenésĭ(n) | ||||||||
Accusative | ὑπερμενέᾰ hupermenéă |
ὑπερμενές hupermenés |
ὑπερμενεῖ / ὑπερμενέε hupermeneî / hupermenée |
ὑπερμενεῖ / ὑπερμενέε hupermeneî / hupermenée |
ὑπερμενέᾰς hupermenéăs |
ὑπερμενέᾰ hupermenéă | ||||||||
Vocative | ὑπερμενές hupermenés |
ὑπερμενές hupermenés |
ὑπερμενεῖ / ὑπερμενέε hupermeneî / hupermenée |
ὑπερμενεῖ / ὑπερμενέε hupermeneî / hupermenée |
ὑπερμενεῖς / ὑπερμενέες hupermeneîs / hupermenées |
ὑπερμενέᾰ hupermenéă | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ὑπερμενέως hupermenéōs |
ὑπερμενέστερος hupermenésteros |
ὑπερμενέστᾰτος hupermenéstătos | ||||||||||||
Notes: |
|