From ὕδωρ (húdōr, “water”) + αὐλός (aulós, “pipe”).
ὕδραυλῐς • (húdraulis) f (genitive ὑδραύλεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ὕδραυλῐς hē húdraulis |
τὼ ὑδραύλει tṑ hudraúlei |
αἱ ὑδραύλεις hai hudraúleis | ||||||||||
Genitive | τῆς ὑδραύλεως tês hudraúleōs |
τοῖν ὑδραυλέοιν toîn hudrauléoin |
τῶν ὑδραύλεων tôn hudraúleōn | ||||||||||
Dative | τῇ ὑδραύλει têi hudraúlei |
τοῖν ὑδραυλέοιν toîn hudrauléoin |
ταῖς ὑδραύλεσῐ / ὑδραύλεσῐν taîs hudraúlesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν ὕδραυλῐν tḕn húdraulin |
τὼ ὑδραύλει tṑ hudraúlei |
τᾱ̀ς ὑδραύλεις tā̀s hudraúleis | ||||||||||
Vocative | ὕδραυλῐ húdrauli |
ὑδραύλει hudraúlei |
ὑδραύλεις hudraúleis | ||||||||||
Notes: |
|