From ὕδωρ (húdōr, “water”) + αὐλός (aulós, “pipe”).
ὕδραυλῐς • (húdraulĭs) f (genitive ὑδραύλεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ὕδραυλῐς hē húdraulĭs |
τὼ ὑδραύλει tṑ hudraúlei |
αἱ ὑδραύλεις hai hudraúleis | ||||||||||
| Genitive | τῆς ὑδραύλεως tês hudraúleōs |
τοῖν ὑδραυλέοιν toîn hudrauléoin |
τῶν ὑδραύλεων tôn hudraúleōn | ||||||||||
| Dative | τῇ ὑδραύλει têi hudraúlei |
τοῖν ὑδραυλέοιν toîn hudrauléoin |
ταῖς ὑδραύλεσῐ / ὑδραύλεσῐν taîs hudraúlesĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν ὕδραυλῐν tḕn húdraulĭn |
τὼ ὑδραύλει tṑ hudraúlei |
τᾱ̀ς ὑδραύλεις tā̀s hudraúleis | ||||||||||
| Vocative | ὕδραυλῐ húdraulĭ |
ὑδραύλει hudraúlei |
ὑδραύλεις hudraúleis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||