Ὠρομάζης • (Ōromázēs) m (genitive Ὠρομάζου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ Ὠρομάζης ho Ōromázēs |
τὼ Ὠρομάζᾱ tṑ Ōromázā |
οἱ Ὠρομάζαι hoi Ōromázai | ||||||||||
| Genitive | τοῦ Ὠρομάζου toû Ōromázou |
τοῖν Ὠρομάζαιν toîn Ōromázain |
τῶν Ὠρομαζῶν tôn Ōromazôn | ||||||||||
| Dative | τῷ Ὠρομάζῃ tôi Ōromázēi |
τοῖν Ὠρομάζαιν toîn Ōromázain |
τοῖς Ὠρομάζαις toîs Ōromázais | ||||||||||
| Accusative | τὸν Ὠρομάζην tòn Ōromázēn |
τὼ Ὠρομάζᾱ tṑ Ōromázā |
τοὺς Ὠρομάζᾱς toùs Ōromázās | ||||||||||
| Vocative | Ὠρομάζη Ōromázē |
Ὠρομάζᾱ Ōromázā |
Ὠρομάζαι Ōromázai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||