ᾐσθημένος • (ēisthēménos) m (feminine ᾐσθημένη, neuter ᾐσθημένον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | ᾐσθημένος ēisthēménos |
ᾐσθημένη ēisthēménē |
ᾐσθημένον ēisthēménon |
ᾐσθημένω ēisthēménō |
ᾐσθημένᾱ ēisthēménā |
ᾐσθημένω ēisthēménō |
ᾐσθημένοι ēisthēménoi |
ᾐσθημέναι ēisthēménai |
ᾐσθημένᾰ ēisthēménă | |||||
Genitive | ᾐσθημένου ēisthēménou |
ᾐσθημένης ēisthēménēs |
ᾐσθημένου ēisthēménou |
ᾐσθημένοιν ēisthēménoin |
ᾐσθημέναιν ēisthēménain |
ᾐσθημένοιν ēisthēménoin |
ᾐσθημένων ēisthēménōn |
ᾐσθημένων ēisthēménōn |
ᾐσθημένων ēisthēménōn | |||||
Dative | ᾐσθημένῳ ēisthēménōi |
ᾐσθημένῃ ēisthēménēi |
ᾐσθημένῳ ēisthēménōi |
ᾐσθημένοιν ēisthēménoin |
ᾐσθημέναιν ēisthēménain |
ᾐσθημένοιν ēisthēménoin |
ᾐσθημένοις ēisthēménois |
ᾐσθημέναις ēisthēménais |
ᾐσθημένοις ēisthēménois | |||||
Accusative | ᾐσθημένον ēisthēménon |
ᾐσθημένην ēisthēménēn |
ᾐσθημένον ēisthēménon |
ᾐσθημένω ēisthēménō |
ᾐσθημένᾱ ēisthēménā |
ᾐσθημένω ēisthēménō |
ᾐσθημένους ēisthēménous |
ᾐσθημένᾱς ēisthēménās |
ᾐσθημένᾰ ēisthēménă | |||||
Vocative | ᾐσθημένε ēisthēméne |
ᾐσθημένη ēisthēménē |
ᾐσθημένον ēisthēménon |
ᾐσθημένω ēisthēménō |
ᾐσθημένᾱ ēisthēménā |
ᾐσθημένω ēisthēménō |
ᾐσθημένοι ēisthēménoi |
ᾐσθημέναι ēisthēménai |
ᾐσθημένᾰ ēisthēménă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ᾐσθημένως ēisthēménōs |
ᾐσθημενώτερος ēisthēmenṓteros |
ᾐσθημενώτᾰτος ēisthēmenṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|