ῥέπων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /r̥é.pɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈre.pon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈre.pon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈre.pon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈre.pon/

Participle

ῥέπων • (rhépōn) m (feminine ῥέπουσᾰ, neuter ῥέπον); first/third declension

present active participle of ῥέπω (rhépō)

Inflection

First and third declension of ῥέπων; ῥέπουσᾰ; ῥέπον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ῥέπων rhépōn	ῥέπουσᾰ rhépousa	ῥέπον rhépon	ῥέποντε rhéponte	ῥεπούσᾱ rhepoúsā	ῥέποντε rhéponte	ῥέποντες rhépontes	ῥέπουσαι rhépousai	ῥέποντᾰ rhéponta
Genitive	ῥέποντος rhépontos	ῥεπούσης rhepoúsēs	ῥέποντος rhépontos	ῥεπόντοιν rhepóntoin	ῥεπούσαιν rhepoúsain	ῥεπόντοιν rhepóntoin	ῥεπόντων rhepóntōn	ῥεπουσῶν rhepousôn	ῥεπόντων rhepóntōn
Dative	ῥέποντῐ rhéponti	ῥεπούσῃ rhepoúsēi	ῥέποντῐ rhéponti	ῥεπόντοιν rhepóntoin	ῥεπούσαιν rhepoúsain	ῥεπόντοιν rhepóntoin	ῥέπουσῐ / ῥέπουσῐν rhépousi(n)	ῥεπούσαις rhepoúsais	ῥέπουσῐ / ῥέπουσῐν rhépousi(n)
Accusative	ῥέποντᾰ rhéponta	ῥέπουσᾰν rhépousan	ῥέπον rhépon	ῥέποντε rhéponte	ῥεπούσᾱ rhepoúsā	ῥέποντε rhéponte	ῥέποντᾰς rhépontas	ῥεπούσᾱς rhepoúsās	ῥέποντᾰ rhéponta
Vocative	ῥέπων rhépōn	ῥέπουσᾰ rhépousa	ῥέπον rhépon	ῥέποντε rhéponte	ῥεπούσᾱ rhepoúsā	ῥέποντε rhéponte	ῥέποντες rhépontes	ῥέπουσαι rhépousai	ῥέποντᾰ rhéponta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ῥεπόντως rhepóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ῥέπων

Ancient Greek

Pronunciation

Participle

Inflection

Wikious

Boobota

Sagapedia