From ῥάβδος (rhábdos, “rod”) + μαντεία (manteía, “divination”).
ῥᾰβδομᾰντείᾱ • (rhabdomanteíā) f (genitive ῥᾰβδομᾰντείᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ῥᾰβδομᾰντείᾱ hē rhabdomanteíā |
τὼ ῥᾰβδομᾰντείᾱ tṑ rhabdomanteíā |
αἱ ῥᾰβδομᾰντεῖαι hai rhabdomanteîai | ||||||||||
Genitive | τῆς ῥᾰβδομᾰντείᾱς tês rhabdomanteíās |
τοῖν ῥᾰβδομᾰντείαιν toîn rhabdomanteíain |
τῶν ῥᾰβδομᾰντειῶν tôn rhabdomanteiôn | ||||||||||
Dative | τῇ ῥᾰβδομᾰντείᾳ têi rhabdomanteíāi |
τοῖν ῥᾰβδομᾰντείαιν toîn rhabdomanteíain |
ταῖς ῥᾰβδομᾰντείαις taîs rhabdomanteíais | ||||||||||
Accusative | τὴν ῥᾰβδομᾰντείᾱν tḕn rhabdomanteíān |
τὼ ῥᾰβδομᾰντείᾱ tṑ rhabdomanteíā |
τᾱ̀ς ῥᾰβδομᾰντείᾱς tā̀s rhabdomanteíās | ||||||||||
Vocative | ῥᾰβδομᾰντείᾱ rhabdomanteíā |
ῥᾰβδομᾰντείᾱ rhabdomanteíā |
ῥᾰβδομᾰντεῖαι rhabdomanteîai | ||||||||||
Notes: |
|