From ῥόδον (rhódon, “rose”) + δένδρον (déndron, “tree”).
ῥοδόδενδρον • (rhodódendron) n (genitive ῥοδοδένδρου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ ῥοδόδενδρον tò rhodódendron |
τὼ ῥοδοδένδρω tṑ rhododéndrō |
τᾰ̀ ῥοδόδενδρᾰ tà rhodódendra | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ῥοδοδένδρου toû rhododéndrou |
τοῖν ῥοδοδένδροιν toîn rhododéndroin |
τῶν ῥοδοδένδρων tôn rhododéndrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ῥοδοδένδρῳ tôi rhododéndrōi |
τοῖν ῥοδοδένδροιν toîn rhododéndroin |
τοῖς ῥοδοδένδροις toîs rhododéndrois | ||||||||||
| Accusative | τὸ ῥοδόδενδρον tò rhodódendron |
τὼ ῥοδοδένδρω tṑ rhododéndrō |
τᾰ̀ ῥοδόδενδρᾰ tà rhodódendra | ||||||||||
| Vocative | ῥοδόδενδρον rhodódendron |
ῥοδοδένδρω rhododéndrō |
ῥοδόδενδρᾰ rhodódendra | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||