From akça (“pale, faded”) + koca (“husband”).
Akçakoca
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Akçakoca | Akçakocalar / Akçakoca'lar |
accusative | Akçakoca'yı | Akçakocaları / Akçakoca'ları |
dative | Akçakoca'ya | Akçakocalara / Akçakoca'lara |
locative | Akçakoca'da | Akçakocalarda / Akçakoca'larda |
ablative | Akçakoca'dan | Akçakocalardan / Akçakoca'lardan |
genitive | Akçakoca'nın | Akçakocaların / Akçakoca'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Akçakoca'm | Akçakocalarım / Akçakoca'larım |
senin (your) | Akçakoca'n | Akçakocaların / Akçakoca'ların |
onun (his/her/its) | Akçakoca'sı | Akçakocaları / Akçakoca'ları |
bizim (our) | Akçakoca'mız | Akçakocalarımız / Akçakoca'larımız |
sizin (your) | Akçakoca'nız | Akçakocalarınız / Akçakoca'larınız |
onların (their) | Akçakoca'sı / Akçakocaları / Akçakoca'ları | Akçakocaları / Akçakoca'ları |