(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Bence
From Latin Vincentius.
Bence
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | Bence | Bencék |
accusative | Bencét | Bencéket |
dative | Bencének | Bencéknek |
instrumental | Bencével | Bencékkel |
causal-final | Bencéért | Bencékért |
translative | Bencévé | Bencékké |
terminative | Bencéig | Bencékig |
essive-formal | Benceként | Bencékként |
essive-modal | — | — |
inessive | Bencében | Bencékben |
superessive | Bencén | Bencéken |
adessive | Bencénél | Bencéknél |
illative | Bencébe | Bencékbe |
sublative | Bencére | Bencékre |
allative | Bencéhez | Bencékhez |
elative | Bencéből | Bencékből |
delative | Bencéről | Bencékről |
ablative | Bencétől | Bencéktől |
non-attributive possessive - singular |
Bencéé | Bencéké |
non-attributive possessive - plural |
Bencééi | Bencékéi |
Possessive forms of Bence | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | Bencém | Bencéim |
2nd person sing. | Bencéd | Bencéid |
3rd person sing. | Bencéje | Bencéi |
1st person plural | Bencénk | Bencéink |
2nd person plural | Bencétek | Bencéitek |
3rd person plural | Bencéjük | Bencéik |
Bence ?