From Ottoman Turkish بیغا (Biga).
Biga
From Ottoman Turkish بیغا (Biga), from Ancient Greek Πηγαία (Pēgaía).
Biga
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Biga | Bigalar / Biga'lar |
accusative | Biga'yı | Bigaları / Biga'ları |
dative | Biga'ya | Bigalara / Biga'lara |
locative | Biga'da | Bigalarda / Biga'larda |
ablative | Biga'dan | Bigalardan / Biga'lardan |
genitive | Biga'nın | Bigaların / Biga'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Biga'm | Bigalarım / Biga'larım |
senin (your) | Biga'n | Bigaların / Biga'ların |
onun (his/her/its) | Biga'sı | Bigaları / Biga'ları |
bizim (our) | Biga'mız | Bigalarımız / Biga'larımız |
sizin (your) | Biga'nız | Bigalarınız / Biga'larınız |
onların (their) | Biga'sı / Bigaları / Biga'ları | Bigaları / Biga'ları |